"The Libertine"

Anajulia

Dziękuję, KresKa Smile

Za komplement, oczywiście. Ahoj..., wszystko co napisała KresKa o filmie to prawda. Z jednym może wyjątkiem - on mi się nie spodobał, on mnie zwalił z nóg!

Co do mojej recenzji, to był to taki sobie zarys, a teraz polecam zainteresowanym wersję dopracowaną. Ach! Dzień to wielki dla mnie nie tylko ze względu na premierę "Libertine". To także [link widoczny dla zalogowanych] Very Happy

nieczytelna

Ojoj!!! piękna recenzja!! Czyżby to nasza anajulia pisała?? Smile

Anajulia

Nie chwaliłabym się w przeciwnym razie Wink

Dziękuję za słowa uznania.

Ahoj, szczury lądowe !

Heh a ja postanowiłam pojechac do kina w poniedziałek na ten film, mówici, ze dobry? wartio go zobaczyc? a dlaczego premiera jest w 2006r gdzie film powstał w roku 2004? BEZ SENSU Neutral

Anajulia

W 2004 zaczęły się prace na planie zdjęciowym (po dłuugich latach planów i przymiarek do tego projektu). Film miał premierę światową w listopadzie 2005, a u nas długo nikt nie kwapił się z dystrybucją, stąd 8-miesięczny prawie poślizg. Ale to nie pierwszy raz w naszym pieknym kraju, więc czemu się dziwić.

Ahoj, szczury lądowe !

Mieszkam na "zadupiu" Crying or Very sad

...nasz kraj piekny jest ale... bez komentarza!

Anajulia

Wiem, że to niepoprawne politycznie - śledzić newsy o "The Libertine" w przededniu światowej premiery "Dead Man's Chest" Wink

- ale wpadałam właśnie na [link widoczny dla zalogowanych]. Powinna Was zainteresować. Bo to interpretacja według Johnny'ego Deppa Very Happy

nieczytelna

Nas by nie interesowało?? Wink

jezu. ten to dopiero umie robic wrażenie na człowieku (przynajmniej takim jak ja:/) Mysle że to nie wymaga zbyt długiego komentarza. Po przeczytaniu tego wywiadu, utwierdziłam sie tylko w przekonaniu że Deep to wspaniały aktor i CZŁOWIEK. A byc wspaniałym CZŁOWIEKIEM-aktorem, w dzisiejszych czasach to nie lada wyczyn. Mam cichą nadzieje że po sukcesach "Piratów..." "The Libertine" itd., sodówka nie uderzy mu do głowy:) Razz

Chciaż nie mam co do tego najmniejszych wątpliwości:) Wink

Kaileena_Farah

Nie uderzyła do tej pory - nie uderzy i teraz Wink

. O to jestem całkowicie spokojna Wink

.

Wywiad świetny.

Ahoj, szczury lądowe !

HEhe wywiad baaaaardzo interesujacy... Very Happy

Aayla Secura

Cudowny film, gra aktorów po prostu świetna, muzyka też. Szkoda, że zainteresowanie tym filmem jest dość małe.
Sam film jest nawet trochę podobny do "Zatrutego pióra", choć moim zdaniem nieco gorszy.

Kaileena_Farah

Nie, nie, nie. Proszę nie porównywać "The Libertine" do mojego ideału - "Zatrutego Pióra"! Oczywiście, "Rozpustnik" to film wspaniały (tak, tak Anajulio... nie chwaliłam się, ale niedawno obejrzałam!), ale nie do tego stopnia genialny.

(Ps. Postaram się spisać zgrabnie swoje wrażenia, kiedy tylko znajdę czas...)

Anajulia

Mrs.Sparrow

Aayla Secura

"Duma i uprzedzenie" to świetny film, wiele osób narzekało, że niezbyt bliski książce, ale nie wiem w czym problem, skoro istnieje też wersja BBC. Po kiego mieli znowu kręcić to samo.

A Hollander jest super, widziałam już trochę filmów z jego udziałem i bardzo podobała mi się jego gra w: "Samowolnym sercu"(świetny brytyjski dramat, w którym zagrał też Bill Nighy), "Dobrym roku"(lekka komedia romantyczna z Russellem Crowem w roli głównej), "Enigmie"(może z historią film ma niewiele wspólnego, ale obsada bardzo dobra), "Rewolcie"(dziwny, choć bardzo dobry film i rola dziwna, ale zabawna), "Cambridge Spies"(w ogóle to genialny miniserial BBC), "Gosford Park"(super film), w "Rozpustniku" oczywiście i w "Dumie i uprzedzeniu", gdzie był przezabawny. Widziałam jeszcze miniserial BBC "Żony i córki", zagrał w nim małą rolę, ale bardzo dobrze, podobnie niewielką rolę zagrał w "Opętaniu." Zagrał też w "Królowej sceny", ale to już naprawdę niewielką rolę, jest tam może ze dwie, trzy minutki. W "Maybe Baby" zagrał śmiesznego reżysera z bardzo dziwnym akcentem, ale sam film jest dosyć słaby. Mam film "The Lost Prince", ale jeszcze nie obejrzałam. Polubiłam tego aktora. Pamiętam, jak pierwszy raz oglądałam DMC i zastanawiałam się, gdzie ja już tego gościa widziałam, aż w końcu mi się przypomniało, że to pan Collins z P&P Very Happy

"Rozpustnik" to świetny film i niesamowity, jeśli chodzi o obsadę. Po prostu prawie sami aktorzy z POTC i "Dumy i uprzedzenia" Smile

Obejrzałabym sobie ten film jeszcze raz, ale chyba już go nie mam. Z tego co wiem, na DVD jest raczej niedrogi.

Elizabeth

Nie wiem czemu, ale jakoś trudno mi pisac o tym filmie. Obejrzałam go jakieś 4 dni temu, wywarł na mnie ogromne wrażenie. Na początku mnie tylko interesował, fascynowała mnie postac Wilomota i jego życie (strasznie interesują mnie tacy ludzie! Very Happy

) potem zaczęłam głębiej zaglądac w dusze Johnnego, film obejrzałam jeszczcze raz i moje patrzenie uleglo zmianie. Film jest tak naprawdę PIĘKNY, to piękno widzimy w teatrze, w miłości hrabiego do panny Lizzie, oraz i w samym Wilmocie (tak, tak, mimo wszytko on jest piękną i niesamowicie fascynującą postacią Very Happy

). Mniej więcej rozumiem o co chodzi w jego zachowaniu i jaki jest cel tego wszytskiego. Jestem tym zauroczona, a jednocześnie rozumiem (z grubsza!) jego postępowanie. Oczywiście film kryje przede mna jeszcze wiele zagadek i tajemnic, ale myślę, ze muszę poczekac z ich zrozumieniem. W gruncie rzeczy, nie wiele przeżyłam i wielu sytuacji nie jestem sobie w stanie wyobraźic. Ale na wszytsko przyjdzie czas. Trzeba poczekac. W każdym razie film niesamowity i naprawdę wart zobaczenia Smile

Scarlett

A ja oglądnęłam sobie wczoraj "The Libertine" - jeszcze nie moge dojść do siebie... beczałam przez pół nocy... Sad

cuuudny film, żałuje, że dopiero teraz go oglądęłam... Nie spodziewałam się po nim takiego zwrotu akcji, tak wogóle, to nie wiedziałam co się spodziewać, bo oglądałam ten film w ciemno (z początku tylko ze wzgędu na Deppa), nie czytając żadnych recenzji ani żadnych opisów. Wogóle nie wiedziałam o nim NIC, a teraz... nie moge przestać o nim myśleć... Pięęęęęęęęęknyyyyyy - to jedno z wielu jego określeń...

KresKa

Odnośnie do postaci Wilmota (ach ach ach

) omawialiśmy na polskim ostatnio Wielki Testament Villona. Co prawda twórca średniowieczny, ale przypatrując się jego postawie i motywacjom przypomniał mi się lord Rochester... Te dwie różne postaci łączy np sprzeciw wobec zakłamaniu i oficjalnemu wizerunkowi świata, nie będący odzwierciedleniem rzeczywistości, czy awanturniczy tryb życia... Dygresja taka.
Żeby tak jeszcze raz obejrzeć Libertyna... <ślini się>

Anajulia

No to ja się wreszcie (po ponad pół roku Very Happy

) podzielę odkryciami w kwestii aniołów.

Na początek chciałabym podziękować Iskrze (halo! czy Iskra jest obecna? Very Happy

). Podziękować po dwakroć. Nie tylko dlatego, że natchnęła mnie w kwestii aniołów. Mam straszną właściwość - nikt ze mną nie chce dyskutować o takich sprawach Very Happy

. Nie wiem czemu, wszyscy wychodzą z założenia, że ja wszystko widzę na przestrzał i tracą elokwencję w obliczu mej domniemanej mądrości, a jak ja czegoś nie rozumiem, to znaczy, że kwestia jest nazbyt trudna, by się nad nią pochylać. Ludzie! Very Happy

Załogo! Niech przykład Iskry będzie dla Was dowodem, że ja wszechwiedząca nie jestem, a przy tym zawsze głodna innych punktów widzenia - właśnie dlatego, że są inne, wykraczają poza schemat mojego myślenia, świeże i zwykle inspirujące...

Iskra pewnej wiosennej nocy wdała się ze mną w analizę zakończenia "The Libertine" czyli epilogu wygłoszonego przez Wilmota. Pada tam wiele mocnych zdań, które na pierwszy rzut oka są metaforą... trudną do rozszyfrowania metaforą. Odkąd zobaczyłam "Libertine" po raz pierwszy te słowa nie dawały mi spokoju. Przebija przez nie ironia, kpina z zakłamanego świata - ale przebija ona przez cały film, więc to akurat odkrywcze nie jest. Może o tyle, ze okazuje się, że Wilmot nie nawrócił się aż tak mocno, jak na to wyglądało Wink

. Wspomina o Bogu, religii, ale nie tonem uniżonego sługi, tylko człowieka, w którym jest złość, żal. Wilmot zdaje się mówić "popatrzcie! jestem taki jak chcieliście, nawet ukorzyłem się przed Waszym Bogiem... i co, hę? uważacie, że teraz jestem lepszy niż byłem?"... I można by na tej puencie poprzestać - Wilmot cisnął w świat pustą butelką i dowiódł raz jeszcze, jak mocno świat jest zakłamany oraz to, że on, hrabia Rochester, pozostał sobą. Ale...

...ale mowa na koniec o aniołach jeszcze. Aniołach na łebku szpilki. Anioły pojawiają się w filmie na początku - w scenie u krawca. Anioły na łebku szpilki, a raczej - liczenie aniołów na łebku szpilki, to swego rodzaju symbol. Symbol jałowych, scholastycznych sporów (duchwni-filozofowie w średniowieczu spierali się o to, ile aniołów się zmieści na łebku szpilki - były to dyskusje logiczno-teologiczne). W "The Libertine" - także symbol myślenia "od-do", zakłamania. Wilmot kpi z Dawnsa, ze ukończył szkołę "policz-anioły-na-łebku-od-szpilki". I tyle o aniołach w filmie. Dlaczego powracają w zakończeniu? Nie wierzę, że ot tak, przypadkiem...

Większość z Was zapewne widziała "The Libertine" z moim tłumaczeniem. Tak więc, większość Was wpadła w tę samą co ja pułapkę myślową, z której wyciągnęła mnie Iskra. Iskra przetłumaczyła bowiem to ostatnie zdanie inaczej niż ja, co sprawiło, że nagle moje myślenie wykroczyło poza schemat. Moje tłumaczenie "I look upon a pinhead and see angels dancing" brzmiało: "Spoglądam na łebek od szpilki i widzę tańczące anioły". A Iskra, która nie zetknęła się z moim tłumaczeniem, ujęła to tak: "Spoglądam na łebek od szpilki i widze, że anioły tańczą...".

Z paroma osobami już podzieliłam się tą refleksją na gg - tak, by miały okazję same odkryć sens tej różnicy. Robi wrażenie. Dlatego na razie Was z tym zostawię. Może ktoś dozna takiego oświecenia jak ja. A może zobaczy jeszcze więcej...

Scarlett

No fakt to różnica... chociaż potencjalnie żadna... ja proponuje zadzwonić do Deppa, albo do scenarzysty tego filmu i on z chęcią Wam odpowie na pytanie: Jack zrozumieć Epilog i jeszcze najlepiej Prolog... albo generalnie cały film Very Happy

...

A co do tych tańczących aniołów... przeczytałam ten tekst kilka razy i stwierdzam, że to zupełnie co innego... Wiem zaczynam plątać się w swoich zeznaniach, ale co ja na to poradze... Coś w tym tekście jest, ale ciągle mi to ucieka... tak jakby chwycić coś i po tem nie postrzeżenie to upuścić i zapomnieć co to było... Musze oglądnąć ten film jeszcze raz... może w tedy...

Kochani, nareszcie zrozumiałam! Zajeło mi to chwile i dlatego stwierdziłam, że musze zedytować tego posta. Nie wiem jak to rozumie Anajulia, ale dla mnie to jest zpełnie jasne i klarowne i nie można pominąć tłumaczenia, bo to drugie dopiero pokazało mi jaki jest tego sens, albo raczej jakiego nie ma. Bo po zastanowieniu, to on nie mówił przenośnią tylko posłużył się tym zdaniem by pokazać suche fakty! Nie wiem czy mam racjie, ale tak mi się zdaje. Nie będe więc pisać tu co ja przez to rozumiem, ale radze, się Wam skupić na samym zdaniu i nie szukać w nim ukrytego znaczenia.

Jeszcze takie jedno co mi pasuje do "rozwiązania" to to, że John Willmot za wszelką cene chciał pokazać jaki naprawde jest świat w którym żyje, bez iluzji i zakłamania. On patrzył na niego dokładnie jak na ten łebek szpilki, którą trzymał w dłoni. Inni się temu nie przypatrzyli, lecz on chciał na siłe...

No wiele wam podpowiedziałam Smile

teraz (mam taką nadzieje) dla większości stanie się to jasne Smile

Anajulia, nie wiem czy o tym samym myślimy, ale licze, że tak Smile

A i jeszcze taka malutka dygresja... włączyłam sobie SAM epilog i ... ta muzyka i jego drwiący głos... poprostu myślałam, że się popłacze... Strasznie smuuutne. Ale tam jest coś jeszcze, a zapewne Anajulia zwróciła na to uwage Razz

on mówi, że "Dajcie mi wino, a wypije i rzuce pustą butelke na świat" - chyba za wszelką cene chciał pokazać, że wcale się nie zmienił po mimo domniemanego nawrócenia (do którego za chwile nawiąze) i wciąż patrzy na świat z pogardą, takim jakby... sarkazmem... tak to chyba odpowiednie słowo... i obrzydzeniem. Po chwili zaś mówi: "Zobaczył bym Jezusa w agoni i wdrapałbym się na krzyż wbijając jego gwoździe w moje dłonie" - powiedział to z przesyconą drwiną, czuć w jaki sposób odnosi się do wiary i wcale się nie nawraca... Jeszcze dwie rzeczy zwróciły moją uwage. Mianowicie: "}A zatem, spoczął wreszcie......nawrócony na łożu śmierci,pobożny libertyn." - w sumie nie ma co tego tłumaczyć, bo dość jasno się wyraził, ale wsłuchując się, po raz kolejny słychać kpine. Wydaje mi się, że sam zrozumiał, że to dzięki takim postępowaniu zostanie doceniony... bo tak się stało. Doceniono go dopiero po jego śmierci. I co jeszcze to ten fragment: "Nie potrafiłem zatańczyć nawet jeden nuty, nieprawdaż?" - wydaje mi się, że on przez te słowa zadrwił z króla. Mówiąc to miał na myśli: "Nie potrafił bym podpożądkować się takiemu **** królowi, nieprawdaż? Czyż moje czyny tego nie pokazały?". Nie wiem jak wy to odbierzecie i czy moje spostrzeżenia są trafne... ale tak odebrałam ten Epilog, który jak powiedziała już Anajulia, jest najważniejszy z tego filmu tak samo jak prolog.

No to chyba tyle... chyba, że jeszcze coś uchwyce Smile

Anajulia

O matko z córką! Jakże ja mogłam przegapić Twojego posta, Scarlett! Rok mi zajęło, żeby go zauważyć! Mistrzostwo spostrzegawczości Laughing

I ja chcę zrobić prawo jazdy!

Ciekawa jestem, czy jeszcze pamiętasz, co miałaś na myśli. Bo jak chodzi o pierwszą część Twojej wypowiedzi, to jednak nie rozumiem. Próbuję się przyjrzeć temu zdaniu w sposób, jaki sugerujesz, ale chyba jednak nie widzę tego, co Ty zobaczyłaś. Widzę... anioły, które tańczą Kwadratowy

. O! jak one tańczą!... Jeszcze chwilę potrzymam w ukryciu przemyślenia moje i Iskry, bo żywię nadzieję, że Eddie wypowie się w tym temacie, a rzucić tu własną wersję nim ona sformułuje swoją (co grozi sugerowaniem jej pewnych toków myślenia) byłoby niepowetowaną stratą! Very Happy

Niemniej, pali mnie ciekawość, co Ty o tym myślisz, Scarlett, co wówczas myślałaś...

Natomiast podpisuję się wszystkimi kończynami pod drugą częścią Twojej wypowiedzi. Tak, Wilmot całym swoim życiem próbował plunąć światu (czy raczej - realiom, w których przyszło mu żyć) w twarz, obnażyć jego małość, zakłamanie. I tak, jego ostatnie działania - "nawrócenie" czy poparcie dla króla w parlamencie - interpretuję jako pewną przekorę, chęć zademonstrowania czegoś... wciąż mi to ucieka, ale czuję, że w ten paradoksalny sposób dowiódł swoich racji. I dlatego tyle goryczy i drwiny w epilogu. Takie "patrzcie, odstawiłem przed wami teatrzyk tak dobrze wam znanej i akceptowanej przez was obłudy i pokochaliście mnie. Ale świat wcale nie jest taki, jakim chcielibyście go widzieć, c.b.d.o.".

A anioły tańczą...

Aletheia

Co do aniołów i czekającej na rozgryzienie tajemnicy szpilki... Z Aletheiowych Myśli Błądzących, Acz Niekoniecznie Błędnych: Wszystkie diabły były kiedyś aniołami. Nadal to pamiętają. (Kurczę, dobra jestem - skojarzyć "Dobry omen" z "Libertynem"... Mr. Green

...jak cukierki miętowo-pomarańczowe, albo gorzej. Jak ktoś nie trawi tego zestawienia (nie zdziwię się...) to może wywalić "Dobry omen" (milcz, serce! Rolling Eyes

) i na jego miejsce podstawić "Raj utracony").

Epilog jest faktycznie najmocniejszym tekstem "Libertyna" i jednym z najpiękniejszych tekstów w ogóle, ale dla mnie osią filmu była pierwsza lekcja z Lizzie Barrie, a dla siebie zabrałam: "Moje życie jest pozbawione uczuć. Potrzebuję by inni przeżywali je za mnie, tu, w teatrze. Życie nie ma celu. Wszędzie niweczy go relatywizm i umowność. Robię coś i nie ma najmniejszego znaczenia czy czynię to, czy raczej coś przeciwnego. Ale w teatrze, każde działanie, dobre czy złe, ma swoje konsekwencje. Upuścisz chusteczkę, a powróci do ciebie, by cię udusić. Teatr to moje lekarstwo." Tu jest mój początek i koniec tego filmu. Przesadzam, ale nie tak bardzo...

Scarlett

Savvy

Anajulia