Jaki film widziałeś ostatnio?

Karottka

"Małolaty u taty" - za każdym razem, kiedy to oglądam, jestem zachwycona Very Happy

Bo film nie musi być nie wiadomo jak ambitny - prosta, rodzinna komedia jest dla mnie jedną z najlepszych rozrywek, choć ta naprawdę błyszczy swoim przesłaniem, z którym zresztą się zgadzam - tata w rodzinie jest równie ważny, jak mama. No i Eddie Murphy świetnie się sprawdził w tej roli, szczególnie w momencie, kiedy uświadamia sobie, że tak naprawdę nie zna własnego syna. Smile

Aletheia

Valhalla. (I kropka, bo mi się nie podoba ani oryginalna, ani polska reszta tytułu. Szkoda tylko, że tytuł lepszy od zawartości...)
Dlaczego filmowcy uważają, że jak pojadą z filmem w psychodelkę, to będzie strasznie głęboki? Obiecująco się zaczyna, a potem zjeżdża w pokrzywy. Może i mogłabym się silić na dywagacje, że efektem zanurzenia w mentalność innej epoki będzie właśnie psychodelka, ale wolę zwyczajnie skwitować, że się rozczarowałam. Miało szansę być naprawdę dobre, ale film wygląda, jakby scenarzysta miał jeden dobry pomysł i nie wiedział co dalej, więc się wziął za Sztukę. Zmarnowana świetna postać, zmarnowane plenery i niezłe zdjęcia, niektórzy by pewnie powiedzieli, że i coś na kształt muzyki, wszystko zmarnowane przez świecący brak scenariusza. Albo po prostu jestem za tępa i tak się teraz robi Znaczące Dzieła...

Karottka

"Greystoke. Legenda Tarzana".
Moja ulubiona bajka.
Wspaniale (jak dla mnie) stworzony film.
Christopher Lambert jako John Clayton.
Andie McDowell jako Jane Porter.
Więcej mówić nie muszę. Wprawdzie technicznie wygląda... Staro, szczególnie te małpy, ale doprawdy - trzeci raz oglądałam i nadal jestem zachwycona. Chyba najbardziej grą aktorów i widokami. Rezydencja, hektary... Jestem ciągle oczarowana, a przy tym mam sentyment Smile

"Rzeka tajemnic". Nie mam słów, od początku do końca świetny, wspaniały, poruszający film. na końcu, oczywiście, płacz. Smile

Marta

"Sherlock Holmes: gra cieni"
Świetne były te cienie, nawet nie zauważyłam ich obecności; dodanie dwójki zamiast tego podtytułu oszczędziłoby tuszu na plakatach. Tak poza tym... efekty, dużo efektów. Nie wiedziałam, że można pokazywać oddychanie w slow motion. Sceny walk wspaniale zrobione, ale Holmes używał też mózgu, a tu tego kompletnie nie widać. Mycroft i Moriarty... jakoś nie. Do Sherlocka z BBC to wszystko się nawet nie umywa. No, muzyka dobra, Hans Zimmer rozpoznawalny, ale tym razem Piraci mi się nie narzucali Very Happy

Marta

"Magic Mike". Nie tak niesmaczne, jak można sądzić po niektórych komentarzach i nie tak głębokie, jak można wyczytać w paru recenzjach. Natknęłam się na opinię, że to "film o męskich problemach z męskiego punktu widzenia", ale po minach nielicznych mężczyzn obserwowanych podczas opuszczania sali wnioskuję, że nie jest ona powszechna. Natomiast panie były zachwycone Very Happy

Aletheia

Nie wiem, nie oglądałam, ale może te miny znaczyły "chcielibyśmy mieć takie problemy..."? Laughing

Marta

Marta

Madagaskar 3.
Większość sequelów filmów animowanych to pomyłka, ale Madagaskar jest wyjątkiem. Dwa filmy plus pingwini serial, a kolejna odsłona wciąż robi wrażenie, nie nudzi, a nawet zachwyca nie-dziecięcym morałem. Pingwiny i Julian dostają uwagę, na którą zasługują, główni bohaterowie nie są dla nich dodatkiem, a nawet znalazło się miejsce dla paru nowych zwierząt. Źle wypada tylko, kompletnie przerysowana, jedyna postać ludzka. Technicznie film to najwyższe standardy (poskąpiłam na 3D, ale wersja cyfrowa i tak świetna), muzyka jak poprzednio (Zimmer! plus znane hity). Odejście z klasą Wink

Aletheia

Poczynając od jedynki, to jest jeden z tych, które omijam z powodów czysto subiektywnych, znaczy bardzo mi nie leży grafika... A kalka z nieco przyjemniejszą grafiką, czyli "Dżungla", była nuuudna.

(A ostatnio co mi się coś spodoba, to się okazuje, że tego już u mnie nie grają... Rolling Eyes

)

Marta

"Dżungli" nie widziałam chyba w całości, pewnie dlatego, że to kalka. Nie lubię kalek. Na "Epokę lodowcową" krzywo patrzę od samego początku, widziałam chyba tylko jedynkę, a tu, ku mojemu zaskoczeniu, pojawia się już czwórka.

Aletheia

Marta

Aletheia

Marta

Aletheia

Marta

Marta

"Felix, Net i Nika oraz Teoretycznie Możliwa Katastrofa"

Nie będę komentować szczegółowo elementów fabularnych, bo tej części FFiN prawie wcale nie pamiętam Very Happy

Ale w scenariuszu naprawdę mocno czuć, a raczej słychać Kosika. Szczególnie w kwestiach Neta, promyczka tego filmu, aktor nie ze wszystkimi kwestiami dobie poradził, ale jak już tak było, to śmiech na całego Very Happy

. Mimo paru wpadek (za wolno klikał!) i tak oceniam go najwyżej z trójki. W Felixie brakowało mi... Felixa, przy Necie wypadł dość blado, może dlatego, że kwestie technologiczne ukradł mu tata i jakoś nie było widać w dialogach tej jego wiedzy, racjonalności i żyłki wynalazcy. Aktorka grająca Nikę - sztuczność, sztuczność i jeszcze raz sztuczność. Rolę dostała chyba tylko za włosy, a przecież miała najwięcej okazji do wyrażania emocji (strata rodziców, rodzące się uczucie do Neta). No i spora między nią a chłopakami różnica wzrostu i budowy ciała. Pazura świetny jako Manfred, byłam uprzedzona, ale spodobał mi się, fajna modulacja głosu.

Może odwykłam od szkoły, ale scena z chłopakiem (Marcel?) podbiegającym do Niki, chwytającym jej torbę i wyrzucającym z niej rzeczy, a potem pospiesznie odbiegającym wydała mi się bez sensu.

No i tak - cała trójka mówi płynnie po angielsku (nawet do siebie i do Manfreda Laughing

), z realistycznym, polskim akcentem, ale niemieckiego to już nikt, ani słowa? Niemiecki pozostaje drugim najczęściej wykładanym językiem w szkołach, a w gimnazjach to już w ogóle ciężko znaleźć inny. Wymienienie Polski jednym tchem z USA, Francją i (chyba) Wielką Brytanią w odpowiedzi na pytanie, kto wygrał II Wojnę Światową, wydało mi się... śmieszne. Nie umniejszam tu ogromnych zasług polskich żołnierzy, ale kurczę, wiadomo, gdzieśmy byli i ileśmy mieli do powiedzenia, kiedy się wojna kończyła.

Hm, efekty. Jak na nasz film, nie były wcale złe, miniroboty naprawdę robiły wrażenie, pierścień też wyszedł fajnie, ale na pozostałych rzeczach chyba troszkę przyoszczędzono. I film prosił się o szersze ujęcia, plaży na przykład albo Londynu.

Co to ja jeszcze chciałam... Proszę mi wytłumaczyć, jaką rolę ostatecznie w kontroli pierścienia miały liczby zespolone. I dlaczego, u licha, Nika czyta Bravo (polskie lokowania produktu denerwują mnie o wiele bardziej niż amerykańskie, może dlatego, że u nas jest Minutka, Bravo albo Nutella, a tam Ford i Nokia. Albo już przywykłam).

Wygrała historia (Net pływający na stole; mielonka!; neologizmowanie), realizacyjnie średnio, aktorsko też mogło być lepiej. Niestety, budżetu nie starczyło naprawdę na wiele rzeczy, w tym reklamę - na sali siedziały dziś dwie osoby, ja i moja siostra.

Aletheia

Marta

Aletheia

Marta

Marta

"Wanted: ścigani". Nie wiem, czy to nie powinno iść do "Humoru"...
1. Wielkie krosno sterujące przeznaczeniem.
2. Wielkie krosno sterujące przeznaczeniem za pomocą kodu zerojedynkowego.
3. Strzał z pistoletu będącego w ruchu wypuszcza podkręcane kule.
4. ... (bo naprawdę nie wiem, czy powinnam tu napisać o idiotycznej akcji, o idiotycznych bohaterach czy już całkiem się zamknąć)
5. To nie jest komedia.
6. Ani parodia.

Raz człowiek włączy telewizor...

Aletheia

(Krosno...???)

maly_iwan

proponuje przeczytać komiks i film nie wydaje się już taki głupi i infantylny. Nie mniej daleko temu filmowi do jego pierwowzoru komiksowego..

Aletheia

Cześć Iwan! Zgaduję, że komiks nie ma też Angeliny. Jak dla mnie to już jedna zaleta...