Śmierć w POTC

Eddie

No to musimy pomęczyć tę definicję Very Happy

.

Ja sądzę, że Tia Dalma traktuje oba określenia dosłownie - czyli zarówno "death" jak i "punishment". Miejsce kary to oczywiście luk - co by nie było przedstawiony w filmie w bardzo dosłowny, namacalny wręcz sposób. Miejsce śmierci - czyli zasadniczo - miejsce, do którego Jackowi nie udało się trafić (bardzo niefartownie [z jego punktu widzenia, bo oczywiście nie z perspektywy widza - bo wtedy by nie było sensu kręcić trzeciej części Razz

] - bo tam, rzeczywiście odnalazłby spokój) w ogóle nie jest przedstawione - ale wiemy, że przebywał w nim taki Barbossa. Zresztą - moim zdaniem - wypowiedź Tii Dalmy służy tu właśnie podkreśleniu różnicy między nimi (Jackiem i Barbossą) w kontekście losu, jaki spotkał ich po przejściu na tamten świat. Barbossa nie trafił do piekła, bo odchodząc miał czyste sumienie - w sensie - nie dręczyły go żadne wątpliwości (to, że na pewno było mu przykro z powodu iż nie zdążył posmakować jabłka to zupełnie inna sprawa i nie ma to w tym momencie absolutnie żadnego znaczenia). Natomiast Jack miał już schizy przez całą drugą część - przez całe DMC dręczą go wątpliwości - dlatego nie trafia do miejsca spokoju (czyli miejsca śmierci), tylko do luku - gdzie ma zafundowaną kontynuację piekła, jakie przeżywał już za życia. Dlatego założyłam, że tak naprawdę nie umiera - bo nie zaznaje ukojenia - nadal dręczą go wyrzuty sumienia.

Scarlett

No tak, ale zauważyłam, że żadna z was nie napisała dość ważnej rzeczy, która tylko podtwierdza wasze spekulacje. Mianowicie: "Jack Sparrow is taken body and soul to a place not of death, but of punishment" - to już Savvy prawie, że napisała, o co w tym chodzi. Bo mówiąc to Tii Dalma sama przyznała, że on nie był w miejscu śmierci tylko kary i przez to analogicznie nie był martwy.
A i jeszcze jedno. Już nie pamiętam dokładnie jak to tam było po angielsku, ale był między Ragettim i Tią taki dialog:
- To dlaczego wiedźma nie może wskrzesić Jacka tak samo jak Barbossy? - to był chyba Pintel Very Happy

, a Tia na to:
- Bo Barbossa był jedynie martwy. - czyli nie mógł być w luku i tu się zgodze z Eddie Very Happy

Savvy

Pewnie, że nie był. To "jedynie martwy" wskazuje na poprawność mojej teorii Kwadratowy

Jack był nie tylko martwy (jak Hector), ale też skazany na męki. Dla mnie zarówno odnalezienie spokoju jak i luk są czymś co może nastąpić tylko po śmierci, dlatego zostaję przy tezie, że Jack jednak umarł Smile

Scarlett

Ale w sumie to szkoda, że z luku można przywrócić do życia, a ze znalezienia spokoju nie... tak jak było z ojcem Kozy... żal go troche... bo jak powiedziała Tia "Znalaz już spokój"...

Eddie

To "jedynie martwy" wskazuje na poprawność mojej teorii Kwadratowy

. Hector miał farta, bo był tylko martwy - gdyby był w luku nie można by go było wyciągnąć stamtąd mocami Tii Dalmy. Zauważcie, że z luku też się normalnie nikogo nie da wyciągnąć... Cała ta banda - Lizzie, Will, Barbossa, nawet Calypso - tak naprawdę nie umieją uratować Jacka - to raczej Jack ratuje ich - bo jest szprytny Mr. Green

.

Ze znalezienia spokoju Tia Dalma generalnie umie przywracać. Ojciec Kozy miał ten problem, że umarł na morzu - dlatego ona już nie zna sposobu. Hector, w przeciwieństwie do gubernatora, dostał kulkę na Isla de Muerta - a więc na lądzie. Tak mi się wydaje - ale muszę przemyśleć tą teorię w szerszym kontekście. Na razie niestety nie mam zbytnio czasu - to była odpowiedź tak "na szybko". Kombinujcie jak ją podważać Very Happy

.

Savvy

Właściwie to nie wiadomo czy nie można Smile

Z tego co mówiła Tia nie powinno się ich przywracać do żywych, dlatego, że "znaleźli spokój" - zakończyli swoje "ziemskie" sprawy.

Scarlett

Ale mi się wydaje, że "ta cała banda" co popłynęła ratować Jacka sama musiała umrzeć - czyli dostać się do luku. Kiedy barbossa powiedział "trzeba być zgubionym żeby trafić do celu" kiedy mieli się zabić w wodospadzie, miał na myśli "zabijemy się to dostaniemy się do Luku". I o to w tym chodziło. A, że Jack miał statek, to już tylko zrządzenie losu dzięki któremu wydostali się z "piekła". No myśle, że to w miare czytelnie przedstawiłam Very Happy

Eddie

Kiedy dokładnie powiedziała, że nie powinno się? Bo to by rzeczywiście mogło zmienić postać rzeczy...

Rozumiem o co Ci chodzi, Scarlett... Ale nie byłabym tak do końca pewna - czy oni rzeczywiście tam umierali - bo uważam, że nie trzeba umierać, żeby dostać się do luku - tak jak uważam, że nie umarł Jack.

Nie trzasnę teraz żadnej wyczerpującej ekspalanacji Laughing

- sprzeczam się tylko na zasadzie widzimisię. Trzeba nad tym pomyśleć Very Happy

.

Scarlett

Jack umarł, bo pożarła go ta wielka ośmiornica (Kraken Very Happy

) oni również, no bo sory Eddie, ale jakbyś spadła z takiego wodospadu, to wątpie żebyś przeżyła Wink

więc tu będe twardo trzymać przy swoim Very Happy

Popieram Savvy, bo faktycznie ludzi którzy znaleźli "spokój" nie powinno się wracać do żywych. To wręcz amoralne Very Happy

Eddie

A bo tam rzeczywiście wszyscy są bardzo morlani Laughing

.

Wracamy do punktu wyjścia - ja od początku twierdziałm, że Jack nie umarł. Nawet się ze mną zgodziłaś, a teraz mnie zdradzasz Laughing

. Dobra, idę sobie Laughing

.

Scarlett

Ja się z tobą zgodziłam??? Nie pamiętam Razz

bo owszem on odszedł do luku i to pozostaje bezsprzeczne, że kara a śmierć to co innego, ale to nie zmienia faktu iż umarł Razz

Co do ich moralności... no cóz... jeśli chodzi o ciało zmarłego... którego w jakimś stopniu cenili, szanowali.

Savvy

Scarlett, w Piratach raczej nie można się posługiwać czysto racjonalną logiką, chociaż ja będę się upierać przy śmierci spowodowanej szczękami Krakena Very Happy

Tia nie mówiła nigdy dosłownie, że nie powinno się, ale powstrzymała Elizabeth przez zabraniem ojca na pokład Perły słowami "On już odnalazł spokój".

Scarlett

Ale często samo posługiwanie się racjonalnością pomaga Wink

bo owszem, kiedy jest coś mocno naciągane, to nie warto usilnie się trzymać logiką, ale jeśli coś można do niej dopasować - to czemu nie Razz

Eddie

Anajulia

Zasadniczo najbliższe mi są spekulacje Savvy. Ponieważ nie chcę tu mnożyć cytatów (a szczerze - nie chce mi się Very Happy

), to powiem po prostu, jak ja to widzę, a Wy mnie rozszarpcie wedle uznania Very Happy

.

Moim zdaniem, nie należy tu mieszać kwestii umierania z kwestią możliwości przywracania do życia Very Happy

. To że kogoś można przywrócić bardziej lub mniej nie musi oznaczać, że bardziej lub mniej umarł Very Happy

. Nigdzie to, w każdym razie, nie zostało w POTC powiedziane. Umarł Barbossa, umarł Jack, umarł gubernator. "Każdy na swój sposób", jak powiedziała Alexa, niemniej wszyscy poumierali kompletnie Very Happy

, cokolwiek się później z nimi działo. Nie umarł tylko Will, ale to inna para kaloszy, o nim na razie nie mówmy.

Otóż, panowie poumierali. Barbossa śmiertelnie raniony kulą, Jack pożarty przez ośmiornicę, Swann zapewne otruty, zasztyletowany czy coś równie dyskretnego, bo nie sądzę, by postawili go przed plutonem egzekucyjnym Very Happy

. Wszyscy byli po tym totalnie martwi. Tyle tylko, że spotkał ich różny los w zaświatach. Barbossa nie trafił zapewne do Luku, bo nie umarł na morzu. Nie wiem, gdzie się w świecie POTC trafia po śmierci, ale zakładam, że miał do wyboru jakiś odpowiednik piekła i nieba - będę stosować cudzysłów, żeby uniknąć skojarzeń z terminologią chrześcijańską. Barbossa był na tyle zepsuty, że zasłużył na "piekło" bardziej niż Jack (halo! Eddie! od kiedy to do piekła trafia się, bądź nie, ze względu na subiektywny spokój sumienia? Very Happy

), który przez co najmniej dekadę nie oddał ani jednego strzału, bo żal mu było kulki przeznaczonej dla ex-first mate Laughing

Niemniej, ze słów Tia Dalmy wynika, że nie został ukarany. Tak więc, może trafił do "czyśćca", bo na spokój w "niebie" to nie zasłużył na pewno Very Happy

. W odróżnieniu od Swanna, który był dobrym, uczciwym człowiekiem i płynął do "morskiego nieba", gdzieś na drugą stronę, gdzie zaznaje się spokoju - nie do Luku w każdym razie, bo Luk jest miejscem kaźni, "piekłem". A Jack trafił "piekła" wcale nie ze względu na swoje przewiny, tylko dlatego, że wkurzył Jonesa Very Happy

. Normalnie pewnie zasłużyłby na nie gorszy los niż Barbossa, no ale "bóg" mórz nie jest sprawiedliwy. Na pewno nie dla Jacka Very Happy

.

Reasumując, mieliśmy Swanna w drodze do "nieba", Barbossę w "czyśćcu" i Jacka w "piekle". I dlatego, sądzę, różne były możliwości przywrócenia panów do świata żywych. Swanna nie należało przywracać, bo zaznał spokój - wędrował do "nieba" i widać stamtąd nie tylko nie da się wrócić, ale i zupełnie nie warto wracać na ziemski padół łez. Barbossa był wpół drogi ku swemu ostatecznemu przeznaczeniu, póki co tylko martwy, a nie ukarany czy nagrodzony. I z tego punktu mogła go z łatwością przywrócić do życia Tia Dalma. Jack natomiast był martwy i w dodatku ukarany. Trafił do Luku skąd się nie tylko nie wraca, ale i cierpi wieczne katusze. Oczywiście każda ustawa ma jakieś luki prawne, dzięki którym można ją obejść, więc mimo wszystko Jacka udaje się uratować Very Happy

. Tak to rozumiem.

Scarlett

No, pewnie masz racje Ana, jak zwyykle zresztą Laughing

, bo w sumie to ten wodospad mógł być czymś w rodzaju portalu, przejścia do innego świata... "świata zmarłych" Think

A co do śmierci, to najbardziej piękną śmierć (jeśli można to tak nazwać) miały trzy osoby, wg mnie. I to był tak:
Beckett- kiedy tak schodził po tych schodać, wokół wirowały odłamki drewna, farby, niesamowite kolory płomieni. Coś pięknego, widać, że schodząc kule zręcznie go omijały, a po tem tylgo pochłonął go ogień i woda. Coś pięknego...
Jones - jak na ośmiornice przystało, zginął w wodzie, w strugach deszczu z cichym szeptem: "Calypso"... gdy wpadał do wnętrza Malstromu...
i ostatni, co pewnie nikogo nie zdziwi, że go zamieszcze w "Najpiękniejszych Śmierciach", to oczywiście Jack:
gdy tylko uwolnił się z tych kajdanek, stanął "twarzą w twarz" z tą bestią, bez strachu, bez obaw, bez jakiejś odrazy... przywitał się z nią, wyciągnął szable i stanął czekając na strawienie... bardzo mi tym zaimponował... mówcie co chcecie, ale wykazał się, że miał w sobie taką... ikre Very Happy

Eddie

Aletheia

Co do mojego stanowiska w powyższym sporze - Jack umarł. Kompletnie i na amen. Sporo tych zębów było... Zresztą przecież i Perła poszła w drzazgi, a potem w Luku jest "odbudowana" (duch statku? Wink

). A zresztą jak to? Mnie ta scena emocjonalnie rozsmarowała po podłodze, opłakałam go razem z załogą, a on tak by sobie śmiał bezczelnie żyć? Za nic! Very Happy

Natomiast nasuwa mi się inne spojrzenie na kwestię odnalezionego spokoju.
Ja bym tutaj widziała to w kontekście całego DMC. Przez cały film, od spotkania z topielcowatym Billem, Jack ucieka. Przed Krakenem, Jonesem, ludożercami... Panicznie i właściwie bezmyślnie, nigdzie nie znajdując kryjówki (jak gdzieś w Sieci przeczytałam, epizod na wyspie pokazuje, że dla pirata nie ma miejsca na lądzie - w cywilizacji go powieszą, w dziczy zjedzą). Ostatni raz ucieka z atakowanej Perły. I w tym momencie jest przełom. Wszyscy możemy się domyślać, że busola wskazała Perłę, racja? Ale tek mi przyszło do głowy, a jeśli zarazem wskazała... Krakena? Widzę to tak: Jack w tym momencie zdaje sobie sprawę, że jeśli odpłynie to uratuje się, by tak rzec, tylko fizycznie. Bo jeśli porzuci Perłę, to sam dla siebie nie będzie wart ratowania. Zastawił duszę za statek, ale jednocześnie Perła jest dla niego częścią duszy. Myślę, że od tego momentu tak naprawdę nie liczy na przeżycie. Wraca bo chce to wreszcie skończyć, z nastawieniem, że Jones pewnie dostanie czego chce, ale on tanio skóry nie sprzeda. Od tej pory widać w nim już najwyżej zaciętą wściekłość, determinację, natomiast strach zostawia za sobą (Scarlett, pięknie napisałaś, tak samo czułam oglądając to Smile

). Nawet gdy szarpie się z tym żelastwem, to przecież nie dlatego, żeby dać nura za burtę, tylko raczej nie chce witać śmierci skuty. I tak właśnie kończy - bez strachu, broniąc statku, choćby to nic nie miało dać. W tym sensie znalazł swój spokój. Hmm, czy ten wywód ma jakiś cień sensu? Smile

Natomiast co do drogi po śmierci, pisałyście już o znaczeniu tego, gdzie kto umarł. Jack ginie na morzu, zatem Davy Jones w tym momencie zdobywa do niego dodatkowe prawo - obok całej sprawy długu i obiecanej duszy, jeszcze jako przewoźnik w zaświaty. Zatem po prostu zamiast odstawić Jacka gdzie mu się tam należało, po prostu "kieruje go na bocznicę", do Luku. Odwala, drań, prywatę na stanowisku Twisted Evil

Kara dla Jacka? Raczej zemsta Jonesa. Dziwiło mnie tylko jedno - czemu w AWE jeszcze uważa, że Jack nie spłacił długu? Chodzi o to, że nie minęła setka lat? Czy w Luku jest mierzony czas? Dla mnie Luk bardziej wyglądał na jakąś bezczasową wieczność - sekunda rozciagnięta na wieki, tysiąclecia w mgnieniu oka, zawsze niezmienne. Może ta setka miałaby minąć w zwykłym, żywym świecie?

Anajulia

Muszę przyznać, że po raz pierwszy od dawna mnie zatkało, jak chodzi o interpretację POTC Shocked

Oczywiście posty Eddie po prostu zapierają dech i odkąd zaczęła się intensywnie udzielać w filmowych wątkach, niezmiennie się szczerzę do monitora i myślę "skubana! że też ja na to nie wpadłam!" Very Happy

. Ale tym razem odjęło mi mowę, a wręcz powiało zgrozą... Bo oto pierwszy raz ktoś udziela TAKIEJ odpowiedź na pytanie, dlaczego Jack wrócił na Perłę. Dotąd spotkałam się z trzema, z czego dwie potrafiłam zmieść z powierzchni ziemi jednym argumentem, by na wierzchu została ta trzecia czyli moja Very Happy

. Jack nie wrócił dlatego, że "kapitan opuszcza okręt ostatni" (ergo - z poczucia przyzwoitości wobec załogi) - bo to kompletnie nie w jego stylu Laughing

Jack nie wrócił dla Perły - bo już po chwili był ją gotów porzucić, stwierdzając filozoficznie "to tylko okręt". Jack wrócił, bo przestał się oszukiwać, że pragnie tego, czego naprawdę pragnie Wink

. Żeby nie rozwijać off-topa (i tak się pewnie z tego zrobi off-top do wydzielenia Very Happy

) - odsyłam tych, co jeszcze nie wiedzą czego Jack pragnął Laughing

, do mojej Demaskacji, gdzie to wszystko jest dokładnie rozpisane. I choć znów jestem skłonna porejtanować w obronie swoich tez, chylę czoła, Aletheia!

Eddie

Rany! Ile postów mam do przeczytania i do odpisywania na...! ale to dobrze, dobrze Mr. Green

.

Opcja z Krakenem jest niezła Shocked

. Kurde... Mnie też zatkało - plus jeszcze jak Ana wpisała to w szerszy kontekst, to już w ogóle! Teraz mi się przypomniało - oczywiście też się sama wiele razy zastanawiałam nad tą kwestią, ale Krakena nie wymyśliłam Very Happy

. Kiedyś na pewnym etapie miałam do tego jakąś taką jeszcze inną interpretację, że ten kompas nie wskazał mu wtedy na Perłę (Perłę w sensie, bo była tam Liz), tylko, że właśnie w drugą stronę - na serce, z którym ucieka Norrington - na to, że bardziej chciał ocalić własną skórę - nie wiem, wydawało mi się, że wraca na okręt taki nie do końca przekonany - tak jakby trochę wbrew sobie - jest jakiś dziwny - bierze tą strzelbę, strzela - dużo w tym złości, później łazi, coś mówi i wydaje się, że jest w nim takie napięcie, taka sprzeczność, że wróciłem tu, ale to nie było to co mi pokazał kompas. Jednak ostatecznie wybrał tę opcję, bo wcześniej Lizzie poryła mu mózg - ta rozmowa "you're going to want it..." - ale to wszystko tak naprawdę wbrew sobie, wbrew instynktowi zachowania życia, bez nadziei na cokolwiek, ale jednak tam wrócił. No nie wiem - był taki czas, że myślałam o tym w tych kategoriach - ale to było dawniej, nie pamiętam już dokładnie - teraz mi się tylko tak przypomniało, więc o tym piszę Very Happy

.

Jaka masakra Very Happy

Miałam się wykłócać o to, że Jack nie umarł - trochę to bzdurne Laughing

. Nie no - po prostu wydaje mi się, że nie umarł, bo Tia mówiła, że to nie jest "place of death" i że został tam (do Luku, of course) zabrany duszą i ciałem a więc umyśliłam sobie, że Kraken jest takim instrumentem wykonawczym woli Jonesa, że wciąga go razem ze statkiem na dno - czyli, że Jack automatycznie trafia do Luku. To nie jest taki sobie zwykły żer - bo Kraken miał zupełnie inny rytuał - tu z Perłą i Jackiem wydawało mi się, że to wygląda inaczej. No i jak się później okazuje Jack w tym Luku jest zupełnie żywy - nie trzeba odprawiać nad nim żadnych voodoo sztuczek - tak jak, wydaje mi się, miało to miejsce w przypadku Barbossy - który był martwy. No czyli Jack nie był Laughing

. Ale w sumie to mało istotny problem Laughing

, nie wiem czemu się tak rzucałam Laughing

.

Marta

Temat jest ogólnie o śmierci w POTC, a na razie toczyła się dyskusja o tym, czy Jack był rzeczywiście martwy Very Happy

Dla własnych potrzeb założę tutaj, że tak, ale nie będę się wdawać w szczegóły, bo nie o to mi chodzi. Na maturę ustną wybrałam sobie temat o śmierci i aż się zdziwiłam, że tak późno zaczęłam o niej myśleć w kontekście POTC. Ale w końcu zaczęłam Very Happy

W "Piratach..." jest dużo śmierci, w tym niemało anonimowych. W filmach przygodowych często giną ludzie, bo twórcom zależy na tym, żeby widz zdał sobie sprawę z zagrożenia, w jakim znajduje się główny bohater, poza tym w tym gatunku jest mnóstwo różnych bitew czy ataków, w których ktoś musi zginąć. Ale to są ludzie anonimowi, którym widz nie kibicuje i którymi się raczej nie przejmuje. Przychodzi mi do głowy scena z "Ostatniej krucjaty", w której Indiana Jones zabija z pistoletu maszynowego kilku niemieckich żołnierzy, po czym mówi ze złością do ojca, żeby nie mówił na niego "Junior". Widownia śmieje się z żartu Indy'ego, a ja zastanawiam się, czy nikt (włącznie z ojcem głównego bohatera, który mruczy coś tam pod nosem tylko po to, żeby zaraz przejść nad wszystkim do porządku dziennego), nie zauważył, że facet właśnie pozbawił życia kilku ludzi, którzy mu de facto nic nie zrobili. Ale - taka ich rola w filmach przygodowych. W POTC ginie wielu anonimowych żołnierzy Royal Navy, Kompanii, jak również piratów.

Uwagę poświęca się postaciom ważnym, a śmierci bohaterów z pierwszych planów jest w POTC kilka.

W CBP ginie Barbossa - jest czarnym charakterem, więc jego śmierć jest nieunikniona (co nie oznacza, że ostateczna Smile

). Może budzić współczucie, bo umiera w takim momencie - właśnie została z niego zdjęta klątwa, właśnie zaczął coś czuć. Ale dla niego jest już za późno, musi zapłacić za swoje czyny, nawet jeśli przez dziesięć lat pozostawał bezkarny.

Podobnie jest z Davym Jonesem, który w AWE staje się postacią niemalże tragiczną. Na pewno wzbudza litość, zwłaszcza po tym, gdy stał się narzędziem Becketta, a my poznaliśmy jego historię. Nie ma dla niego szczęśliwego zakończenia, choć... w tym przypadku może śmierć jest dobrym zakończeniem? Nie wiemy, co z Jonesem stanie się po śmierci, może zostanie ukarany, może osiągnie spokój. Ale istnieje szansa, że będzie mu lepiej niż było przez jakieś kilkadziesiąt (kilkaset?) lat.

Został jeszcze Beckett, którego śmierć jest epicka. A nawet EPICKA. Wzbudza wiele emocji (muzyka!), nie można przejść wobec niej obojętnie. Becketta, niezniszczalnego człowieka (ta władza, te straże!) na niezniszczalnym okręcie dosięga ręka sprawiedliwości. Jego bierność wobec całej sytuacji jest poruszająca - nie wydaje rozkazów, powoli schodzi ze schodów, nie ma pojęcia, jak to mogło się stać, że przegrał - on, lord Beckett! Może myśli o Jacku, którego pokonanie było jego obsesją, a może ogólnie o swoim życiu. "To tylko dobry interes", powtarza, ale to straciło nagle sens; przez cały ostatni czas robił świetne z jego punktu widzenia interesy, a jednak to on jest przegrany. Na zakończenie dostajemy jeszcze przerażające spojrzenie obnażające jakby duszę Becketta. Pustka, zupełna pustka. Straszne. Brawa dla Toma Hollandera.

W AWE ginie ponadto Sao Feng, którego śmierć jest konieczna dla dalszego rozwoju akcji. Sao ginie w wyniku ataku Holendra na jego okręt, obrywa czymś, właściwie nie jestem nawet pewna, co to było. Nie ma tu się nad czym za bardzo rozpisywać, o Sao wiemy tyle, że nie przeżywamy jego śmierci jakoś szczególnie intensywnie. Zwłaszcza, biorąc pod uwagę to, co usiłował zrobić, a co atak przerywa. Przed śmiercią pirat daje jeszcze Elizabeth swój naszyjnik, by Liz, którą bierze za Kalipso, mogła zostać uwolniona oraz mianuje ją kapitanem. (Mała dygresja - wynika z tego, że Piracki Lord musi albo przynajmniej powinien być kapitanem okrętu - wydaje się, że taki Barbossa sobie to bardzo bierze do serca Smile

) I prosi o przebaczenie - żałuje swojego zachowania czy faktyczna bogini mogłaby mu, nawet po śmierci, jeszcze coś zrobić? W każdym razie widzimy, co dla niego było w tamtym momencie najważniejsze - zadbał o władzę na okręcie i przekazał swój Piece of Eight.

Nie widzimy śmierci gubernatora. Swann jest w AWE przegrany, bierny, robi wszystko, co każe mu Beckett, bo nie ma innego wyjścia. Ale - wiemy, że węszy wokół skrzyni Jonesa, zadaje pytania o serce, a nawet może próbuje je ukraść. W ten sposób przyspiesza swoją śmierć, którą Beckett pewnie i tak planował. Po jego śmierci Kompania jakoś się do walki (odpływają) nie garnie, więc możliwe, że by się uratował (gdyby w czasie wielkiej bitwy ktoś się nim zajął i wyciągnął go z Holendra)... Nie wiadomo, wiemy natomiast, że Swann wszystko, co robił, robił dla Elizabeth, poświęcił dla niej wszystko, w tym życie. Przy wszystkich wadach i zabawnych sytuacjach (gdy podczas walk na Dauntless w CBP zamyka się w kajucie Very Happy

) jest w nim w AWE coś z bohatera.

Bohatersko oddaje życie (choć, jak widzimy w DMC, nie do końca) Bootstrap, wstawiając się za Jackiem i sprzeciwiając Barbossie.

Jednak najbardziej bohaterską śmiercią ginie w AWE Norrington. Choć to Will powtarza każdej napotkanej osobie, że oddałby za Elizabeth życie, robi to - oprócz gubernatora - właśnie James. Człowiek, który przez całą swoją admiralską karierę czuje się jakoś nie na miejscu, w chwili śmierci staje się dawnym, zdecydowanym i pewnym swoich decyzji Commodorem. Właśnie "wybrał stronę", w krytycznym momencie przecina sznur łączący Holendra z cesarzową ( ? Tak się nazywał jego okręt?), umożliwiając załodze dalszą ucieczkę i jednocześnie pozbawiając siebie tej możliwości. Później jednoznacznie odpowiada na pytanie Jonesa, czy boi się śmierci - nie boi, zrobił teraz, co trzeba, szkoda tylko, że nie może więcej, bo chętnie by Davy'ego zabił naprawdę, a Becketta chyba jeszcze chętniej. W pełni się rehabilituje. I w pełni mi go szkoda Sad

Został jeszcze bohater numer jeden, o którym w DMC powiedziano już chyba wszystko, co było do powiedzenia, a na pewno więcej niż pojawiło się w filmie - Jack Sparrow. Możemy spierać się o to, dlaczego wrócił wtedy na Perłę. Faktem pozostaje, że zginął za coś, w co wierzył i choć decyzja pozostania na Perle została na nim trochę wymuszona, to decyzję o powrocie podjął samodzielnie. Zginął, mierząc się ze swoim strachem - znów kontrast, przez całe DMC bał się własnego cienia, a w ostatecznej konfrontacji "Hello, beastie" i "stanę ci w gardle!". Magiczne. Abstrahując od DMC - Jack się tak w ogóle śmierci, takiej normalnej, bez Krakena i Luku, nie boi, spójrzcie na jego egzekucję w CBP Very Happy

To jego "mogę uwierzyć we wszystko, co trzeba" w OST (zakład Pascala?) muszę jeszcze przemyśleć.

Pominęłam kogoś? Very Happy

Aletheia

Marta