Las do krzyczenia ;)

Karottka

Ja tak sobie westchnę...
Ahh, kiedy ten mój "brat" dojrzeje... 5 lat różnicy, a on nadal myśli, że za niego wszyscy posprzątają... -.-'

Karottka

Skoro już las do krzyczenia zmienia się w... Las do luźnych rozmów? Bo w sumie mógłby taki być. Nie mam siły na krzyk, ale chętnie wam powiem, że gdybym była od zawsze taka, jak teraz, to gdyby ktoś powiedział mi, że będę marzyła o humanistycznym (artystycznym) wykształceniu, wyśmiałabym go. Kompletnie zadurzyłam się w naukach ścisłych

Także rządzą mną biologia, matematyka, chemia i fizyka. Ale nie żałuję

Aletheia

Właściwie chyba już dawno był ogólnoofftopowy... No i OK, też się przyda.

Karottka

Jednak z tego, co pamiętam, głównie się w nim... Krzyczało :3 Ale że to jedyny las na pokładzie, warto się nim zająć Wink

A z innej beczki muszę Wam powiedzieć, że w pobliskim moim Kauflandzie już półki są zajęte przez czekoladowe Mikołaje

Oczywiście na przeciwko są znicze i wiązanki, ale główną atrakcją zaczynają być już słodycze i ozdoby świąteczne Laughing

Aletheia

To od drugiego stycznia możemy się spodziewać zająców. A może w ogóle już z półek nie zdejmują?

Marta

Szanujmy lasy, nie krzyczmy w nich Very Happy

Jakiś tydzień temu w oczy rzucały mi się głównie maski i wampirze zęby, ale czas leci i pewnie ogólnomedialne "coraz bliżej święta" gdzieś w połowie listopada mnie zacznie irytować.

Aletheia

Jakby grudzień i tak nie był trudny do przetrwania...

Karottka

Mowa... Nie wiem, ja już nie wyrabiam... Niedługo święta będą w listopadzie, zamiast w grudniu

Sama reklama jest super, ale... Racja, ta komercja jest wręcz niesamowita...

Aletheia

W ramach rozpowszechniania nie tylko złych wieści. Wink

[link widoczny dla zalogowanych] Nie będzie kolejnej żałoby narodowej, jaka ulga.

Marta

Widziałam w telewizji Smile

Dobrze wiedzieć, że nie każda awaria musi skończyć się katastrofą.

Karottka

Zawsze coś dobrego się pojawi na tym świecie... Laughing

Szkoda, że tak rzadko, ale cóż... Cieszę się każdej takiej sytuacji :3

Żeby nie było - nie jestem pesymistką. Ja po prostu... Zrobiłam się podobno tak bezpośrednia, wręcz agresywna, że niektórzy wstydzą się ze mną pokazywać Laughing

Masakra, żeby od razu po paru szczerych myślach wystawiać taką opinię... Wink

Marta

Grrrr. Ja nie wiem, co jest z niektórymi ludźmi nie tak.

Nauka matematyki w szkole kończy się na poziomie x. Nauka matematyki na studiach matematycznych zaczyna się od poziomu x plus y. Czy to tak naprawdę trudno powiedzieć na początku, ile to jest to y? Wypunktować zagadnienia, które kiedyś były w szkole średniej, ale razem z reformą wyleciały z programu i powiedzieć: "Tego nie uczymy, naucz się sam"? Zrobić to ZANIM ta wiedza zacznie być potrzebna? A w ten sposób ciągle wyskakują jakieś kwiatki, "nie mam czasu tego z wami robić i nie mam też czasu, żeby czekać, aż się nauczycie", ekstramiło po prostu. Aaa, nie mogę. Miałam krzyczeć, ale jakieś marudzenie mi wyszło. Nie lubię być niedoinformowana!

Aletheia

Karottka

To znaczy mam rozumieć, że narzekasz na naukę ogólnie matematyki?
Bo ja osobiście nie narzekam. Wręcz przeciwnie, uwielbiam matematykę i bardzo lubię swojego nauczyciela (zresztą można powiedzieć, że się mną opiekuje

), tylko moja reputacja na tym cierpi... Już się nasłuchałam, że mam się z nim ku sobie... ;x Wprawdzie jest młody jak na nauczyciela, bo między nami jest 10 lat różnicy, ale bez przesady... Nie wierzę, że mogłoby coś takiego powstać.

Marta

Nie, nie narzekam na naukę matematyki. To byłoby głupie, skoro ją studiuję. Nie mam nic przeciwko programowi "ucz się i nadrabiaj sam", tylko niech mi powiedzą, czego mam się uczyć! Bo wzdychanie, że z roku na rok takiemu profesorowi jest coraz gorzej, jeszcze nic produktywnego nie przyniosło.

A co do reputacji... jacy wystawiający, takie opinie.

Karottka

I ja o tym nie wiedziałam? ;x

Wiesz, wystawiający akurat chcą specjalnie uprzykszyć życie naszemu nauczycielowi, bo uprzedzał nas na początku roku, że trakuje nas poważnie, ale musimy się uczyć. A oni stwierdzili, że on wszystkiego ich nauczy, oni nie muszą nic robić...

Także... Niektórzy? Raczej większość...

[3.12.11 ; gdzieś po południu]
Jeśli idzie o te korepetycje... U niektórych tragedią jest policzyć proste zadania. Np.:
Ile to jest 4 x 1/2? Oczywiście, że 2. A moja siostra cioteczna (Boże, wybacz...) uważa, że wynik jeszcze trzeba pomnożyć przez liczbę całkowitą, wskutek czego wyjdzie 8. Tylko... Gdzie po skróceniu znajdziecie 4?

Drugą sprawą jest -19+4. No i co? 15. A moja znajoma miała więcej niż jedną odpowiedź: 5, 23 oraz -23.

Nie mam tu na wątrobie naśmiewania się z nich, bo to zupełnie inna sprawa, ale działania, które już w podstawówce były przerabiane... Jak to mówią - sory, ale ja załamuję ręce...
;x

Aletheia

Marta

Cóż, gdyby sobie radzili, nie potrzebowaliby korepetycji Wink

Ale przerażające jest, jak daleko mogą sięgać zaległości. W przedmiocie, w którym wszystko jest ze sobą powiązane, wystarczą braki z jednego działu i zaczyna się lawina kolejnych. A potem mówią, że matematyka to taki straszny, okropny, trudny przedmiot...

Karottka

Marta

Karottka

Marta

Karottka

Aletheia

Nie bardzo mamy na to odpowiedniejszy temat, a "Liczby" w Off-topie to raczej niezupełnie to, więc:

Znacie tureckie bajki o Hodży Nasreddinie? A architektoniczną zasadę budowy kopuł, w których rusztowanie nie jest częścią konstrukcji, ale jest niezbędne aby kopuła zaczęła powstawać, zanim będzie w stanie utrzymać sama siebie? Zasada pojawia się też w teorii ewolucji, ale za feudalne Chiny nie mogę sobie przypomnieć jak to się konkretnie nazywa...

"Ojciec nakazał, żeby po jego śmierci połowę spadku otrzymał jego najstarszy syn, trzecią część średni, a dziewiątą najmłodszy. Jego majątek składał się jednak z siedemnastu wielbłądów. Daremnie synowie głowili się nad rozwiązaniem tego problemu tak, by nie musieć dzielić wielbłądów na kawałki. Akurat przechodził tamtędy Nasreddin. Zaproponował, by jego własnego wielbłąda doliczono do pozostałych, żeby było ich osiemnaście.
- Najstarszy dostaje połowę, czyli dziewięć wielbłądów. Średni trzecią część, czyli sześć. Najmłodszy zaś część dziewiątą, czyli dwa. W sumie daje to siedemnaście wielbłądów. Zostaje jeden, a mianowicie mój własny.
Po czym Nasreddin odjechał."
Mathijs Van Boxsel, Encyklopedia głupoty. WAB, 2004

I jak znam życie, dopiero teraz się zaczną kłócić, czy jeden młody wielbłąd i jeden stary kulawy to więcej niż jeden zdrowy, i co zrobić z ciężarną wielbłądzicą...

Marta