Epidemia Rubika ;)

Anajulia

Nie mogłam się oprzeć temu tematowi po dzisiejszym dniu Very Happy

Podejrzewam, że jutro 50% aktywnych userów będzie słuchało "Psałterza Wrześniowego", którym uraczyła nas Gochna, wiec pewnie temat się przyda Smile

Od siebie zatem zaczynam, korzystając z wachty i z tego, że Rubika JUŻ mam na dysku i sobie słucham.
Nie lubię być trendy, jazzy czy frutti Wink

Nigdy nie sięgam po coś dlatego, że robią to wszyscy - choć często, gdy coś mi się spodoba, wkrótce staje się to modne (mogłabym prognozować trendy Very Happy

). Z Rubikiem oczywiście znalazłam się na fali. Ale nie od razu. Właśnie dlatego, że Polska oszalała na punkcie Rubika. Ja nie przekreślam tego co modne, nie kwestionuję wartości. Ale mam jakąś blokadę. Mój nonkomformizm sprawia, że po prostu nie mam motywacji, by sięgać po to, co na topie i zwykle - gdy rzecz jest istotnie godna uwagi - odkrywam to przypadkiem, po czasie. No chyba, że ktoś ważny dla mnie szarpie mnie za rękaw mówiąc: "jakie to piękne!"...
Ze względu na pasję naszej Stasi, do twórczości Rubika odniosłam się z zainteresowaniem i sympatią. Ponieważ gdy patrzę krytycznie (tzn. próbuję wyrobić sobie pogląd), to zwykle na jasne strony, więc od razu uderzyły mnie rozmach i nowatorstwo w dziele Rubika, a nadto zauroczyło to, że jego współtwórcy wyraźnie dobrze się przy tym bawią, cieszą tą muzyką. Spodobało mi się - ale nie powaliło na kolana. Od dłuższego już czasu mam wprawdzie małe natręctwo polegające na tym, że chodzi mi po głowie przebojowy "Psalm dla ciebie", ale trudno uwolnić się od melodii, gdy nadają ją wszystkie stacje radiowe i telewizyjne...
Oratorium w TVP2 wysłuchałam ze względu na Stasię. Wiem, że to był jej wielki dzień i po prostu chciałam zobaczyć, na co tak bardzo czekała. Słuchałam sobie, zerkałam czasem i tłukłam w międzyczasie talerzami Very Happy

- ot, "niedzielne" oglądanie telewizji... Aż usłyszałam:

Za ogień, co kuli się w piecu
I za świerszcze nad ranem
Za gwiazdy, gdy w kałużach świecą
Kochaj mnie, kochaj mnie kochany

Za serce, co przez płotki skacze
I za tańce do rana
Za świat, który z tobą zobaczę
Kochaj mnie, kochaj mnie kochana

W gazetach pytano
Jakże można tak kochać
Jakże można tak kochać
O dziewiątej rano
W gazetach pytano
Jakże można tak kochać
Jakże można tak kochać
O dziewiątej rano

Za lato i kompot z agrestu
I za śnieg w Zakopanem
I za to, że wciąż obok jestem
Kochaj mnie, kochaj mnie kochany
Kochaj mnie, kochaj mnie kochany

Wszechmogący Panie
Jakże można tak kochać
Jakże można tak kochać
Dzieląc się kochaniem
Wszechmogący Panie
Jakże można tak kochać
Jakże można tak kochać
Dzieląc się kochaniem

Za kwiatek z bibuły wycięty
I za tort z marcepanem
Za narty i obrazek święty
Kochaj mnie, kochaj mnie kochana
Kochaj mnie, kochaj mnie kochana
Kochaj mnie, kochaj mnie
Kochaj mnie, kochaj mnie
Kochana
Kochana
Tak kochana

Największym odkryciem
To że można tak kochać
To że można tak kochać
Przez caluśkie życie
Największym odkryciem
To że można tak kochać
To że można tak kochać
Przez caluśkie życie

Rzadko mi się zdarza, żeby coś mnie tak rozklejało od pierwszego usłyszenia/wejrzenia. A to było tak piękne w swej prostocie, że... O pięknie pisać nie potrafię. Dość, że słucham na okrągło. I już wiem, że natrętna myśl o "Psalmie dla ciebie" też nie była przypadkowa - podświadomość Smile

Jeśli ktoś, zakażony czy nie Very Happy

, ma jakąś rubikową refleksję, zapraszam do zwierzeń!

Stasia

Anajulio...czytasz w moich myślach - zastanawiałam się, czy nie założyc takiego tematu. A tu nagle niespodzianka Smile

.

Ja po raz pierwszy z muzyką PP (się czyta Pan Piotr Wink

) zetknęłam się jak większośc społeczeństwa, w radiu. Właściwie, słuchałam jej już dawno, tylko nie miałam o tym pojęcia. Ot, taki kompozytorski psikus. Nie zwraca się uwagi na osobę komponującą muzykę. Ludzie skupiają się na wykonawcach, ewentualnie na pisarzach.
Z osobą Piotra Rubika zetknęłam się przypadkiem. Kilka lat temu był w telewizji koncert dla Jana Pawła II z okazji wyboru na Papieża, bądź urodzin - skleroza działa, nie pamiętam. Mama zawołała mnie ze słowami "Justyna! Chodź tu szybko! Patrz jaki świetny facet dyryguje! A z jaką pasją! Te włosy...To musi byc napewno Szwed lub Fin!". Jako, że blondyni mają w sobie "to coś", a blondyni z dłuższymi włosami to już wogóle, usiadłam w fotelu i oglądałam.
Spędziłyśmy całe 120 min koncertu myśląc, skąd ten facet się wziął. Nagle napisy i co widzę...Piotr Rubik! Polak?! Naszemu zdziwieniu nie było końca.
W tamtym roku, razem z moją rodzicielką fascynowałyśmy się "Niech mówią, że to nie jest miłośc" skomponowaną właśnie przez PP do filmu "Nigdy w życiu!". Jako, że byłam ciekawa, jak brzmią inne kompozycje z Jego płyt, uruchomiłam DC++ (Szuwaks! Nie bij Sad

) i zaczęłam ściągac. Najpierw "Tu es Petrus" z płyty o tej samej tytule. Piosenka była napisana z myślą o Janie Pawle II i Jemu właśnie dedykowana. Została ukończona kilka dni po Jego śmierci. Było jeszcze kilka innych, jednak nie doceniałam wtedy (jak jeden rok potrafi zmienic człowieka...) ich przesłania. Aż do momentu, kiedy moje ukochane Radio Zet wpuściło na antenę "Psalm dla Ciebie". Urzeczona, zalogowałam się na forum Piotra Rubika i czego się dowiedziałam? Że w ciągu dwóch tygodni ma wyjśc nowa płyta. W międzyczasie poznałam sporą częsc z kompozycji Pana Piotra i już wiedziałam, że "Psałterz Wrześniowy" muszę miec.
Z kolejnych dni mało co pamiętam - upływały mi na ciągłym słuchaniu "Psałterza..." oraz na przeglądaniu coraz to różnych stron internetowych jemu poświęconych. Na forum poznałam dokładniej osobę Piotra Rubika, gdyż jest On jego administratorem i właścicielem ponad 2000 postów. Jest to zupełnie normalny, skromny człowiek, który jest nieco przerażony swoją własną sławą. Stara się każdemu odpisac, odpowiedziec na zadanie pytanie pomimo ciągłego zapracowania.
Wracając do muzyki...Piosenki z "Psałterza Wrześniowego" odbiegają zupełnie od utworów z "Golgoty Świętokrzyskiej" oraz "Tu es Petrus". Podczas, gdy tamte były poważne, niosące ze sobą zupełnie inne przesłania, "Psałterz" wybijał się swoją radością. "Golgota..." nawiązywała do życia Jezusa, Jego nauczań i postaw. "Tu es Petrus" był połączeniem hołdu dla Papieża Polaka i przedstawienia najważniejszych tajemnic świata. Znajdziemy tam taki utwory, jak "Ten ktory zdradził", "Ten, który się zaparł" itp...Posłużę się również opinią Zbigniewa Książka, autora tekstów do pieśni.

" Tu Es Petrus to poetycka opowieść o trzech najważniejszych tajemnicach tego świata. Te tajemnice to TAJEMNICA STWORZENIA, TAJEMNICA KRZYŻA i TAJEMNICA MIŁOŚCI.

Tu Es Petrus to jednocześnie poetycka opowieść o trzech największych problemach XXI wieku. Te problemy to GŁÓD obok BOGACTWA, WOJNY w opozycji do POKOJU i NIENAWIŚĆ w ludzkich sercach obok pragnienia ŁADU SERCA.

Tu Es Petrus to poetycka opowieść o NASTĘPCY PIOTRA - Janie Pawle II, któremu przyszło w swoim życiu i pontyfikacie zmierzyć się z powyższymi
kwestiami. O Papieżu, który podążył drogą Ukrzyżowanego i z pokorą poniósł krzyż cierpienia, krzyż życia, krzyż wiary i krzyż bólu."

"Psałterz Wrześniowy" dalece odbiega od swoich dwóch poprzedników. Jest radosny, pełen optymizmu. Osobiście, kojarzy mi się z Tajemnicą Radosną, która powinna wywoływac u nas zarówno wzruszenie, jak i radośc ze zmartwychwstania Jezusa. Jednak, nie na darmo Pan Książek zatytułował swoje nowe "dziecko" "Psałterz WRZEŚNIOWY".Jak pisze sam autor - ""Psałterz..."jest opowieścią o minionych wrześniach, z polskim wrześniem 1939 roku, z wrześniowym zamachem na World Trade Center w Nowym Jorku, z wrześniem każdego z nas, gdy nie wiadomo skąd wypełza zło. Zło, które bywa różnorakie. Zło, które bywa głupotą. Zło, które bywa biedą. Zło, które bywa fanatyzmem. Zło, które bywa maltretowaniem w domu żony. Zło, które jest zabijaniem. Zło, które jest łamaniem prawa boskiego i ludzkiego."
Nie mogłam rozpisac swoich myśli dotyczących przesłania "Psałterza...". Nie oddałoby to tak jego sensu. jak przytoczona przeze mnie opinia autora. Zapytałon nas w Psalmach o sens wiary, która wywołuje terroryzm, o gatunek ludzki i o miłośc, która musi pomóc nam przezwyciężyc przeciwności losu. Ta miłośc ma byc taka, jaką opisuje św. Paweł w "Liście co Koryntian". Taka, jaka przedstawiona jest w większości tekstów napisanych przez Zbigniewa Książka.

Osobiście, uzależniłam się od "Psałterza...". Jak ktoś będzie wiedział o jakimś koncercie w Krakowie, dajcie mi znac Smile

. Mam nadzieję, że coś zrozumiecie z mojego wykładziku Wink

.

Anajulia

A dlaczego mielibyśmy nie zrozumieć? Pięknie napisane, interesujące, - ja poproszę więcej takich postów od Załogi Smile

Nie wiem jak Wy, ale ja się lubię uczyć (nie - ślęczeć nad książkami, lecz - dowiadywać). I lubię słuchać o Waszych fascynacjach, bo wtedy obok informacji jest pasja, emocja i to w jakimś sensie bliskich mi osób. Dużo bardziej prawdopodobne, że sięgnę po coś po Waszej recenzji niż po prasowej, nie wspominając o encyklopedycznych notkach z suchymi faktami. To chyba naturalne. Dlatego uwielbiam słuchać ludzi, zwłaszcza tych, którzy mają pasję. A Wam, jak widzę, z lekkością przychodzi pisanie o tym, co dla Was naprawdę ważne. Może otworzę temat "to, co naprawdę ważne"? Smile

Dziękuję, Stasia Smile

Kaileena_Farah

Stasia

Czytałam, czytałam o tym już Razz

. Zaproponowali mu, przyjął i tyle. Nie szedł przeciez na kolanach "Oh błagam, błagam, dajcie mi skomponowac utwory za 600 ts zł błaagaaam!!" Wink

.

szekla

Mrs.Sparrow

Kaileena_Farah

Mi się nigdy nie podobał. Zresztą pisałam już o tym Wink

...
Ahh, ten mój dobry gust xD ...

Anajulia

A rozmawiamy, panie, o Piotrze Rubiku czy o jego kompozycjach? Bo się nieco zgubiłam Wink

Kaileena_Farah

O jego kompozycjach. Piotr Rubik jako Piotr Rubik - pozostawię bez komentarza.

DawidG

Dla mnie Rubik to taki Wiśniewski tyle, że nie czerwony ani zielony a biały. Tyle Smile

Ta muzyka za grosz do mnie nie przemawia Rolling Eyes

Zbyt cukierkowa jest, że tak powiem Wink

Beh.

Do mnie Rubik nigdy jakoś specjalnie swoją muzyką nie przemawiał. Podoba mi się muzyka - o tak, uwielbiam chóry - ale teksty nie odpowiadają mi. Jak dla mnie są zbyt prostolinijne, nie wiem jak to powiedzieć. W każdym razie to, co dla jednych jest ogromną zaleta, dla innych jest równie ogromną wadą.
Te utwory są jak dla mnie za bardzo ukierunkowane na religię i za dużo w nich gadania o miłości. Mam fioła na tym punkcie, ale choćbym się starała nie mogę bez cynicznego uśmieszku słuchać chocby tego "Kochaj mnie, kochaj mnie, kochaj mnie". Ale żebym nie wyszła na osobę bez serca: doceniam pracę Piotra Rubika i doceniam jego muzykę, bo po tych wszystkich popowych "przebojach" społeczeństwu potrzebne jest odchamienie kawałkiem lepszej muzyki.

Kaileena_Farah

Anajulia

Pomijając, że muzyka rozpisana na chór i orkiestrę, wykonanie profesjonalne, teksty - abstrahując od tematyki, która może denerwować jak ktoś ma awersję do wątków religijnych - ambitniejsze niż cały ten radiowy szajs, trudno się nie zgodzić Wink

Beh.

Mrs.Sparrow

Beh, zgadam się z Tobą w 100 procentach Smile

Z początku od jego piosenek wiało nowością i oryginalnością. Różniły się one od reszty "modnych" piosenek.
Póżniej Rubik był już dosłownie wszędzie

I już mam go serdecznie dosyć
Co nie znaczy, że jego muzyka mi się już totalnie nie podoba Wink

Anajulia

A zauważyliście, że piosenki, które były "z początku" to te same, które "są teraz", bo Rubik nic nowego od czasu Psałterza (poza kilkoma utworami na okoliczność Świąt Bożego Narodzenia) nie wydał? Wybaczcie, że się czepiam - nie bronię Rubika, nie musi się podobać. Ale Wasze wypowiedzi są tendencyjne. Nie dotyczą wartości muzyki tylko faktu, że stała się ona popularna. Może irytować, że Rubik pojawia się na ekranie gdy tylko włączacie telewizor, ale Oratorium jest wciąż takie samo...

Beh.

Anajulia

Tak jak mówiłam - nie bronię Rubika. Osobiście bardzo lubię Psałterz Wrześniowy. Ale po pierwsze - mam świadomość, że to nie arcydzieło, choć niewątpliwie muzyka bardziej ambitna niż to, co nas w tej chwili zalewa zewsząd... czas pokaże czy się obroni. Po drugie - to brzmienia dość specyficzne, o specyficznej tematyce i mogą budzić kontrowersje. Natomiast nie zgadzam się z tezami, że Rubik (muzyka) się skomercjalizował, albo że to drugi Wiśniewski (w sensie - drugi taki muzyk), bo są tendencyjne - to jedno, a drugie - to bezmyślnie powtarzane stereotypy, które powstały w oparciu o to, co jakiś pismak wysmarował w brukowej gazecie. Co ma Rubik do Wiśniewskiego? To że ufarbował sobie włosy? Czy to że stał się popularny? Bo jego muzyka nie ma nic wspólnego z tym chłamem, który naprodukowało Ich Troje. Ja do Ich troje nic nie mam. Podziwiam ich za to, że osiągnęli taki sukces, podziwiam sceniczną osobowość Wiśniewskiego. Ale nie oszukujmy się - na tym koniec wielkości Ich Troje. Kompozycje Rubika poruszyły tłumy, ale poza tym nic ich z piosenkami Ich Troje nie łączy. A sam Rubik? Lansuje się niewątpliwie, ale to nie jego muzyka staje się bardziej komercyjna. Jest wciąż taka sama tyle że lepiej się sprzedaje. Owszem, to dość chwytliwe melodie, proste teksty - trafiają do masowej wyobraźni czyli są w jakimś sensie komercyjne. Ale nie komercjalizują się. Innymi słowy - można Rubika lubić lub nie. Ale on się nie popsuł - jest wciąż taki sam. Jego muzyka jest taka sama. Taka jak była wówczas, gdy popularny nie był. Tyle chciałam, ja skromny Mod, powiedzieć Smile

.

PS Swoją drogą, jestem ciekawa ile spośród w taki sposób (drugi Wiśniewski! komercjalizuje się!) nastawionych do Rubika osób zna coś ponad "Niech mówią, że to nie jest miłość" i "Psalm dla Ciebie", ile w całości i skupieniu wysłuchało choćby "Psałterza Wrześniowego", od którego zaczęło się całe zamieszanie...

Stasia

Beh.

Anajulia

Mrs.Sparrow

Beh.

Mrs.Sparrow