Terry Pratchett

Aletheia

Mogę założyć ten temat? Mogę? Very Happy

Dzisiaj trzeba byłoby mnie siłą powstrzymywać. Weszłam dzisiaj do Empiku tylko po program telewizyjny, a tu z półki z nowościami uśmiecha się zapowiadana od roku co najmniej "Straż Nocna". Wróciłam do domu z cięższą torbą, lżejszym portfelem i szczęściem w duszy. Very Happy

Jest tu, widziałam, paru wielbicieli tego genialnego autora. Co do nie-wielbicieli... Nie lubicie? Nie znacie (o ile to jeszcze możliwe...)? Na to pierwsze nic nie poradzę, ale to drugie... Uprzedzam, że będę agitować zażarcie. Very Happy

Chciałabym wiedzieć, czy Łapka zmęczyła "Dobry Omen". Smile

I jeśli tak, to co myśli. I co myślą inni z was, którzy znają. Nie kupiłam tego jeszcze tylko dlatego, że wciaż żywię cichą nadzieję na nowe wydanie, najlepiej w wersji by Piotr W. Cholewa & Paulina Braiter. Zapewne słyszeliście o planach ekranizacji? Terry Gilliam za kamerą, a przed nią, co ważniejsze, Johnny Depp. Nie wątpię, że historia kina wzbogaciłaby się o niezapomnianego diabła. Ech, moje wyśnione marzenie, może jednak, kiedyś... Pray

Pratchett to jednak głównie Świat Dysku. Nigdy nie był trafniej sportretowany niż precyzyjnie fantazyjną ręką Paula Kidby'ego. Choć uniwersum dyskowe nawet nie potrzebuje wizualizacji - Ptatchett ma pióro wyjatkowo wizyjne, malarsko-filmowe. Największą siłą jego powieści są postacie - nieprawdobodobnie bogata i barwna galeria charakterów. Jest ich tak wiele, a tak są złożone i niepowtarzalne jednocześnie, fenomen! Trójka moich faworytów, w tej właśnie kolejności - Sam Vimes, Śmierć, Rincewind (od Jacka Sparrowa odjąć niespokojnego ducha, fantazję, bezczelność, łajdacki urok i jakieś 70% bystrości, a zostanie Rincewind).
Wyjatkową zaletą Pratchetta jest to, jak błyskotliwie i celnie potrafi opisać świat (to fantasy, ale wyjatkowo twardo trzymająca się rzeczywistości) i dać do myślenia. Cały Discworld jest rzadkim zjawiskiem - nie wypala się ale rozwija, pogłębia, każda część jest lepsza.

Piszcie, błagam! Very Happy

To forum ludzi myślących, czy to możliwe, żeby TAKI pisarz nie został tu jeszcze uhonorowany?

Anajulia

Tydzień temu dostałam od znajomej wiedźmy całą kolekcję Pratchettów. Na razie walczę z Marquezem ("Miłość w czasach zarazy") i przyznaję bez bicia, że czytam wolno, bo mam mało czasu. Ale Pratchett jest następny w kolejce. Nie wyłączajcie odbiorników! Wink

Aletheia

Ach, na Ciebie czekam ze szczególnym napięciem. Very Happy

Jeśli przy pierwszych uznasz, że coś nie ten tego, to błagam, nie zrażaj sie. MUSISZ przeczytać przynajmniej "Straż! Straż!", jeśli nie złapie Cię Wielki Początek kapitana Samuela Vimesa w tej serii, to juz nie wiem... Very Happy

Łapka

A więc tak: Łapka zmęczyła "Dobrego Omena" i teraz biedny odpoczywa na półce Wink

Nigdy nie byłam dobra w recenzjach, więc powiem krótko, że książka moim zdaniem warta przeczytania Smile

Aletheia

O, jeszcze jak warta! Cieszę sie, ze podzielasz moje zdanie i dziękuję za błyskawiczną odpowiedź. Very Happy

Czytałaś polską wersję, czy oryginał? Mój angielski jest za słaby, żeby swobodnie czytać, więc byłam skazana na to polskie tłumoctwo (dla niezorientowanych czego sie czepiam - nasi "tłumacze" miejscami zmieniaja nawet sens zdań w "Dobrym Omenie" Kwasny

). O sile książki świadczy, że mimo to zdołała mnie oczarować.
A jak widziałby Ci się Crowley by Depp? Smile

Łapka

Niestety również uważam, że mój angielski nie jest dość dobry, więc czytałam polską wersję...

Hmm... Crowley by Depp to kusząca perspektywa Smile

a kto w takim razie do roli Azirafala? Wink

Aletheia

Ponoć typowany był Robin Williams. Hmm, sama nie wiem... Może nie ideał, ale z drugiej strony nie mogę wytypować lepszego. Zastanawiałam się już nieraz. Masz jakiś typ?

Tak czy owak, dla mnie co najmniej dwie sceny byłyby obowiązkowe - jedna, kiedy obaj zalewają się na smutno, wyliczając czego będzie im żal na Ziemi. Mr. Green

A druga... jak sobie wyobrażę Crowleya w płonącym bentleyu, to czuję że i mnie zaczynają oczy świecić. Twisted Evil

Łapka

Myślę, że Robin Williams nawet pasuje na Azirafala xD

O tak, scena picia koniecznie być musi i to jak potem postanowili wytrzeźwieć Very Happy

Może być jeszcze scena, kiedy Ligur i Hastur postanawiają złożyć Crowleyowi wizytę w jego domu Wink

Podobało mi się jak Crowley uciekał linia telefoniczną Smile

Aletheia

Łapka

Podobał mi się jeszcze fragment przedstawienia Jeźdźców Apokalipsy, a zwłaszcza Głód i jego nowa książka "Dieta bez pokarmowa" Wink

No i oczywiście PIES - dzika bestia prosto z piekieł, postrach podwórkowych kotów Laughing

Swoją droga jestem bardzo ciekawa, czy i kiedy powstanie ekranizacja Smile

Mam nadzieje, że dobrze obsadzą postacie Wink

Aletheia

Łapka

Eee... *zatkało* Nic tylko zastrzelić się mokrą szmatą i sięgnąć po oryginał... >.<

Aletheia · Wysłany: Pią 0:05, 14 Mar 2008 Temat postu:

Wpadła mi taka myśl... i jakoś coraz bardziej mi się podoba. Azirafal - Edward Norton? Hmm? Wink

W książce Crowley, mam wrażenie, nieco przyćmiewa Azirafala, ma zdecydowanie mocniejsze sceny. Jak jeszcze zagra go Depp, ze słabszym aktorem na drugim biegunie, to będzie katastrofa (wyłącznie obiektywnie, rzecz jasna, mnie by tam nie przeszkadzało gdyby znowu ukradł ekran Wink

), film "przeważy" na jedną postać, a to w przypadku "Dobrego Omenu" będzie błąd (co ja wygaduję, po jakie licho mi ten obiektywizm Rolling Eyes

). Edward Norton trochę by to zrównoważył (w moich oczach z Deppem szans nie ma, ale w przeciwieństwie do innych aktorów, mógłby przynajmniej powalczyć...). Przy tym uważam, że Crowley i Azirafal powinni być porównywalni wiekiem (z wyglądu oczywiście) i typem fizycznym. Z Williamsem by zgrzytało. Za to powinni stanowić antytezę "kolorystyczną" i to też by pasowało - Norton w wersji na łagodnie anielski blond byłby w sam raz. A odpowiedniego Deppa ktoś tutaj miał w sygnaturce, z "Dziewiątych wrót", zdaje się (choć nie watpię, że znowu wymyśliłby coś lepszego, niepodobnego do któregokolwiek z wcześniejszych wcieleń, jak zwykle).
Zatem aktualnie głosuję za Azirafalem-Nortonem. Wprawę w iluzjonistycznych sztuczkach już ma. Wink

Jakby się postarał, wyszedłby Azirafal bardziej zapamiętywalny niż w oryginale.
Jak sądzicie?

Lizbeth Rackham · Wysłany: Śro 21:45, 19 Mar 2008 Temat postu:

Ojeej... Cóż to moje oczy widzą? Rzeczywiście, taki temat powinien powstać już dawno!
Czytałam ponad połowę Świata Dysku w całości, a większą część reszty przynajmniej po kawałku. Najbardziej lubię straż miejską, w szczególności Sama Vimesa, Regga Shoe, Anguę i funkcjonariusza Wizytuj Niewiernych Z Wyjaśniającymi Broszurami. Następni w kolejności są magowie (z wyjątkiem Rincewinda, którego po prostu nie cierpię i życzyłabym mu tego, co spotkało pana Honga, który otworzył bar rybny "Potrójnie Szczęśliwy Traf" przy ulicy Dagona w czasie pełni księżyca Very Happy

), a potem Śmierć. No i najważniejsza rzecz: Ank-Morpork. I jeszcze ulubiony bohater, ważniejszy nawet od straży: lord Havelock Vetinari. Uwielbiam faceta Very Happy

Aletheia · Wysłany: Śro 22:15, 19 Mar 2008 Temat postu:

Ooo, Patrycjusz Vetinari... To dopiero Ktoś. Cool

Ale obowiązkowo w duecie z Vimesem. Oni są sobie po prostu potrzebni. Very Happy

U mnie, Vetinari byłby na czwartym miejscu.

Ale co jest nie tak z Rincewindem? Sad

On w ogóle wśród Dyskfanów budzi jakieś skrajne uczucia, albo uwielbiają, albo... liczą, że tym razem Śmierci kosa się nie omsknie. Wink

Przy czym mam wrażenie, że tych drugich jakby więcej. No dobrze, pojawił się w serii pierwszy, można się czepiać, że niedopracowany czy coś... Zresztą sam Pratchett mówi o pierwszych Dyskach (a przynajmniej o "Kolorze magii"), że fabuła była niewiele więcej niż ciągiem dowcipów, więc i Rincewind był raczej prosty (szczególnie w porównaniu z choćby Vimesem). Ale jak na kogoś kto ma właściwie tylko uciekać, żeby autor miał okazję opisywać nowe miejsca, to i tak jest zaskakująco złożony. A ja go lubię, ot tak, wbrew wrogom. Zawstydzony

Co on bidny ma za życie... I przecież wcale tego nie chciał... Raz się połaszczył na złoto i płaci za to juz chyba szóstą, czy siódmą ksiażką. To okrutne... A na portretach Kidby'ego wygląda tak fajnie. Very Happy

A ja w nim lubię jeszcze jeden istotny, a jakoś przez fanów niezauważany rys - największego tchórza Dysku stać czasem na niespodziewaną odwagę. I za to mu będę kibicować. Twisted Evil

No i ten talent językowy... Mr. Green

Lizbeth Rackham · Wysłany: Śro 22:34, 19 Mar 2008 Temat postu:

No nie wiem, co z nim nie tak jest. Może po prostu mnie to jego tchórzostwo wkurza. Ale fakt, potrafi się zdobyć na odwagę- chociażby przy próbowaniu regionalnych potraw. Very Happy

A Vimes jest rzeczywiście świetny w duecie z Vetinarim, zwłaszcza jak włącza mu się tryb nic-nie-rozumienia. Mimo tego, że uwielbiam Sama, bardzo lubię też tych, których on nienawidzi- skrytobójców, za ich stylową czerń i honorowe przepisy, oraz nieumarłych. Głównie za to, że są, no... martwi Smile

. Chociaż Reg jest przerażający ze swoja walką u równouprawnienie. Ale moim zdaniem jemu śmierć wyszła na dobre. Bardzo bym też chciała wiedzieć, czy Vimes w końcu ulegnie i przyjmie do straży jednego z niecierpianych przez siebie wampirów. W "Straży Nocnej" wspominano już o tym...

Aletheia · Wysłany: Śro 23:05, 19 Mar 2008 Temat postu:

Reg działa mi na nerwy, właśnie tą swoją Walką o Sprawę... (Chociaż w "Straży Nocnej" trochę go polubiłam, z jednej strony irytują mnie tacy Rewolucjoniści, a z drugiej, żal mi się jednak zrobiło, gdy się rozpłakał. I ta jego ostatnia szarża... Albo pierwsza, zależy jak patrzeć Wink

)

Za to też lubię Anguę. Ona się marnuje przy Marchewie. Oj, teraz to mogę oberwać. Mr. Green

Marchewa ma zwykle o niebo lepsze notowania od Rincewinda. A ja się jakoś do niego przekonać nie mogę. Jasne, miły jest i ta jego Charyzma... Ale żeby go lubić, wymienić jego zalety... No... miły jest. Rolling Eyes

Wnerwia mnie trochę podobnie co Reg. Obaj Wielcy Naprawiacze Świata, różnica w tym, że Marchewa jest przynajmniej na krótką metę skuteczny...

A Vimes przyjął wampira (a ściśle rzecz biorąc wampirzycę) chyba dopiero w "Thud!". Ejże, to chyba kolejna po "Straży Nocnej"...? Znając Prószyńskiego, nastawmy się na dwa lata, co najmniej. Confused

Lizbeth Rackham · Wysłany: Śro 23:32, 19 Mar 2008 Temat postu:

Za Marchewę nie oberwiesz Smile

Mnie też wnerwia. Jest taki... Zbyt dobry i optymistyczny, i ta jego wiara, że wszyscy są porządnymi ludźmi... Brr... Ale najgorsze było chyba to jego "osobiste to nie to samo, co ważne". No jak tak można? Doskonale rozumiem, co Angua ma na myśli mówiąc, że mógłby czasami na coś ponarzekać. Zastanawia mnie jednak co innego... Gdybyśmy się przeniosły do Świata Dysku, to czy ciągle byłby wnerwiający, czy my tez byśmy sie poddały jego.. hm... urokowi?
No bardzo fajnie, że Vimes przyjął wampirzycę. Uwielbiam wampiry... Ale dziwne to... Nigdy mi nie przyszło do głowy, że książki Pratchetta zjawiają się u nas z takim opóźnieniem. Zdawałam sobie oczywiście sprawę z istnienia tłumacza, lecz mimo wszystko w moim pojęciu kolejne części jakimś magicznym sposobem pojawiały się w Polsce w tym samym czasie, co w innych krajach. No cóż... Codziennie sie czegoś dowiadujemy Very Happy

Aletheia · Wysłany: Czw 0:12, 20 Mar 2008 Temat postu:

Giselle

A ja przeczytałam niedawno "Trzy Wiedźmy" i choć większość akcji dzieje się w królestwie Lancre, był również motyw w Ankh Morpork. Tam też mamy do czynienia z następcą tronu, wspomnianej krainy, który nie wie, że nim jest. I na jego widok istoty w tawernach reagują zdziwieniem jak na Marchewę, a zwłaszcza jak zaczyna cytować wyniosłe fragmenty ze sztuk teatralnych. ale nie jest taki irytujący i prawy jak Marchewa. Poszedł raz w mieście do tawerny żeby nauczyć się chlać, (czyli pić tak, że większość się wylewa). W grę wchodził jakiś przytulny, porządny i spokojny lokal, dziwne tylko, że okazała się nim najgorszej sławy tawerna, gdzie często spotkać można np Vimesa... Nie trzeba chyba mówić o jaka chodzi Wink

Lizbeth Rackham

Na warsztatach teatralnych przygotowujemy teraz dialogi w parach. Ja z koleżanką wystawiamy fragment "Maskarady" o książce niani Ogg "Pikuantne rozkosze". Ja będę Babcią Weatherwax... Cool

Aletheia

Mrs.Sparrow · Wysłany: Pią 18:15, 27 Mar 2009 Temat postu:

Oczywiście, że zainteresowało! Very Happy

Przede wszystkim dlatego, że czytając jakoś nie starałam się zagłębić w lekturze i ją sobie przededukować, tylko po prostu poczytać coś przyjemnego. Dzięki Twojej wypowiedzi na temat pratchettowskiego poczucia humoru, teraz przynajmniej wiem z czym miałam jeszcze nie tak dawno doczynienia Laughing

Ale, ale... przeczytałam jeszcze jednego Pratchetta - "Ostatni kontynent". Powiem szczerze, że nie wiem która książka (ta czy "Mort") podobała mi się bardziej. Zaczynając "Ostatni kontynent" wtajemniczona zostałam przez znajomą, że "książka ta, a szczególnie jej początek, jest dziwna. Nawet jak na Pratchetta". Pomijając fakt, że tylko przyciągnęło mnie to do lektury, jestem w stanie stwierdzić, ze uwielbiam dziwne książki... Laughing

No i jeszcze te niesamowite pratchettowskie przypisy! Cud, miód i orzeszki Very Happy

Aletheia · Wysłany: Pią 18:52, 27 Mar 2009 Temat postu:

Och... [mdleje] ...!!! Szczęściu nie wierzę, ktoś przyszedł sam z własnej nieprzymuszonej zdrów na ciele i tak dalej i pisze o Pratchettcie!!! Very Happy

A już myślałam, że ostatnio tak nieprzytomnie nadaję na cztery netu strony, że pewnie w końcu działam raczej przeciwnie... Laughing

No ale się powstrzymać nie mogę. Teraz przynajmniej Ty rozumiesz czemu. Very Happy

Rety, dedukowanie wokółpratchettowe zawsze wydawało mi się zadaniem karkołomnym. Normalną książkę człowiek przeczyta i wyciąga z niej może kilka wątków do przemyśleń. Bo w normalnej książce tyle jest. A Pratchett ładuje praktycznie w każdy akapit tyle treści, co inni w całe książki. Też masz takie wrażenie?

Marta

Ekhm. Mam wrażenie, że w zamierzchłych czasach gdzieś, kogoś już o to pytałam, ale nie jestem tego nawet pewna, nie mówiąc już o pamiętaniu jakiejś odpowiedzi. Do rzeczy. Od razu przyznaję, że z panem P. nie miałam jeszcze bezpośredniej styczności. [macha białą flagą] Nie strzelać! Nie miałam, ale chcę to nadrobić, chcę chociaż wiedzieć, nad czym te zachwyty, nawet jeśli sama niebędęichpodzielać. Nie strzelać ponownie! Ale nie ocenia się książki po okładce, w razie czego wszystko odszczekam. Problem w tym, że poszłam do biblioteki, zobaczyłam pełną półkę i nie miałam pojęcia, co wybrać. Czy jest coś, co doradzacie lub odradzacie komuś, kto ze Światem Dysku nie miał jeszcze nic wspólnego? Czy ważna jest kolejność książek w cyklach? Wasz ulubiony cykl? Tyle pytań, a mogłam wziąć pierwszą lepszą książkę. Może to jest pomysł Very Happy