Gry (nie tylko komputerowe)

Aletheia

Siedzę sobie i klikam w Doodle God 2. Alkoholik + statek daje pirata. Laughing

Marta

Czyli statek jednak potrzebny? Very Happy

Marta

[link widoczny dla zalogowanych]. Wciągnęło mnie straszliwie, gdy odkryłam, teraz już wiem, jak przejść, więc tylko okazjonalnie sobie włączam wersje nie z liczbami, a fajnymi zdjęciami Smile

Aletheia

Widziałam kiedyś, ale nie rozumiałam (zresztą nadal) co tak ludzi w tym bierze. Zawstydzony

A gdzie jest wersja graficzna? Rozumiesz, ja jestem proste stworzenie i do mnie trzeba pismem obrazkowym.

Marta

Trzeba sobie wpisać w Google 2048 + nazwisko aktora albo fandomu i zaraz się gra przyjemniej Very Happy

Aletheia

Spróbowałam kociej wersji. Niestety, nadal jedyne co mi się podobało, to koty. Musi mi do tej konkretnej gry brakować jakiegoś neuronu żeby zabawa zaiskrzyła... Zawstydzony

Aletheia

Łomatko, [link widoczny dla zalogowanych]! Very Happy

Marta

Miałam okazję pograć ostatnio w parę gier planszowych. Zaczyna się zawsze tak samo - przerażeniem na widok długości instrukcji i ilości pionków/kart/czegotamjeszcze - które po piętnastu minutach przechodzi w "już łapię, jakie to fajne!".

Od dawna wspominałam wśród znajomych, że chciałabym zagrać we wspomnianym w "Shelrocku" "Cluedo". Gdy w końcu nadarzyła się okazja, w pierwszej turze pierwszej gry udało mi się zgadnąć mordercę, miejsce i narzędzie zbrodni - wybierając na chybił trafił jedną z około stu możliwości. Znajomi, dla których gra była nowa nie chcieli mi uwierzyć, że tak jak oni gram w to pierwszy raz i oskarżali właścicielkę gry, że nie podała im wszystkich informacji i zasad Laughing

Świetną grą międzywykładową okazał się "Dixit" - można grać w dużo osób, przerwać w każdej chwili, a ponieważ trzeba w niej wymyślać skojarzenia, które będą znane części graczy, ale nie wszystkim, można się lepiej poznać. Smile

Z kolei grając w "Igranie z Gruzem" narobiłam sobie wrogów... ale wizja śmierci głodowej zmusza do niezbyt chwalebnych czynów, a wzorem Robina Hooda starałam się zawsze okradać najbogatszych. Przy okazji tej gry uświadomiłam sobie, o ile wydłuża się czas między otworzeniem pudełka z grą a rozpoczęciem grania, jeśli nikt wcześniej w tę grę nie grał. Wtedy jedna instrukcja to trochę mało, a pytania o zasady nigdy się nie kończą... Prostszą i sympatyczniejszą grą okazała się gra "Wsiąść do Pociągu. Europa", gdzie od początku wiadomo, co trzeba zrobić i można się od razu skupić na myśleniu, jak to zrobić najlepiej Smile

Aletheia

Pomyśleć, że do Chińczyka zawsze była najwyżej jedna kartka instrukcji. Albo w ogóle. Co prawda, ja do tej pory nie wiem, o co chodzi w warcabach...

Marta

Aletheia

Kamal

Grywałem kiedyś w baseball, ale na zmienionych trochę zasadach. Bo prawidłowych zasad nie kupuje Smile

Marta

CrazyJoanne14

Jeśli chodzi o sport, to ja niedawno załapałam, o co mniej więcej chodzi w piłce nożnej- stado ludzi biega za melonem, kopie go, i to stado, które wkopie tegoż melona do bramki stada przeciwnego jak najwięcej razy, wygrywa. Prawda??

Aletheia

I jeszcze jest jeden typ z gwizdkiem, który wszystkim przeszkadza i próbuje całą imprezę zamienić w grę w karty.

Marta

Aletheia

Kamal